Οι δραστηριότητες σχεδιασμού για το εγχώριο αεροπλανοφόρο ξεκίνησαν με βάση την απόφαση που ελήφθη κατά την τελευταία Εκτελεστική Επιτροπή Αμυντικής Βιομηχανίας (SSİK). Το τουρκικό αεροπλανοφόρο θα χρησιμοποιεί το σύστημα STOBAR.
Το STOBAR σημαίνει "Short Take-Off But Arrested Recovery" και είναι ένας τύπος συστήματος απογείωσης και προσγείωσης αεροσκαφών που χρησιμοποιείται σε αεροπλανοφόρα. Αυτό το σύστημα είναι ένα σύστημα στο οποίο απογειώνονται από απόσταση αλλά σταματούν κατά την κάθοδο χρησιμοποιώντας γάντζους και καλώδια σύλληψης.
Το σύστημα STOBAR είναι ένας από τους διάφορους τύπους συστημάτων απογείωσης και προσγείωσης που χρησιμοποιούνται σε αεροπλανοφόρα. Άλλα περιλαμβάνουν το CATOBAR (Catapult Assisted Take-Off But Arrested Recovery) και το STOVL (Short Take-Off and Vertical Landing). Το σύστημα STOBAR επιτρέπει στα αεροσκάφη να επιταχύνουν σε μικρή απόσταση κάτω από μια ράμπα κατά την απογείωση. Το αεροπλανοφόρο διαθέτει ράμπα για να βοηθά το αεροσκάφος να επιταχύνει κατά την απογείωση. Ωστόσο, το αεροπλάνο σταματά κατά την προσγείωση χρησιμοποιώντας καλώδια αλίευσης.
Το σύστημα STOBAR έχει πιο απλό σχεδιασμό από το σύστημα CATOBAR και απαιτεί λιγότερο χώρο. Ως εκ τούτου, το σύστημα STOBAR χρησιμοποιείται συχνά σε μικρότερα αεροπλανοφόρα. Το σύστημα CATOBAR, το οποίο περιλαμβάνει τον καταπέλτη, χρησιμοποιείται σε μεγαλύτερα αεροπλανοφόρα και επιτρέπει στα αεροσκάφη να μεταφέρουν βαρύτερα φορτία. Το σύστημα STOBAR χρησιμοποιείται ευρέως, ειδικά σε αεροπλανοφόρα χωρών όπως η Ρωσία και η Ινδία.
Το πρώτο ιθαγενές αεροπλανοφόρο INS Vikrant της Ινδίας
Μερικά αεροπλανοφόρα που χρησιμοποιούν συστήματα STOBAR και CATOBAR είναι:
1. Αποστέλλεται με σύστημα STOBAR (Σύντομη απογείωση αλλά συλληφθείσα ανάκτηση):
INS Vikramaditya (Ινδία): Το INS Vikramaditya του Ινδικού Ναυτικού χρησιμοποιεί το σύστημα STOBAR. Το INS Vikramaditya διαθέτει μαχητικά αεροσκάφη MiG-29K.
Τα κινεζικά αεροπλανοφόρα χρησιμοποιούν επίσης το STOBAR.
2. Πλοία με χρήση του συστήματος CATOBAR (Catapult Assisted Take-Off But Arrested Recovery):
USS Gerald R. Ford (ΗΠΑ): Το USS Gerald R. Ford είναι το νεότερο αεροπλανοφόρο του Ναυτικού των Ηνωμένων Πολιτειών και χρησιμοποιεί το σύστημα CATOBAR. Αυτό το πλοίο έχει σχεδιαστεί για να αντικαταστήσει τα αεροπλανοφόρα κλάσης Nimitz. USS Gerald R. Ford; Μπορεί να φιλοξενήσει αεροσκάφη όπως F-35, F/A-18E/F Super Hornet, E-2D Advanced Hawkeye και C-2A Greyhound.
F-35C Rust/USS Carl Vinson
Charles de Gaulle (Γαλλία): Το Charles de Gaulle είναι αεροπλανοφόρο του Γαλλικού Ναυτικού και χρησιμοποιεί το σύστημα CATOBAR. Αυτό το πλοίο είναι το μοναδικό αεροπλανοφόρο του Γαλλικού Ναυτικού και μπορεί να φιλοξενήσει αεροσκάφη όπως τα Rafale M και E-2C Hawkeye.
Cavour (Ιταλία): Το Cavour είναι αεροπλανοφόρο του Ιταλικού Ναυτικού και χρησιμοποιεί το σύστημα CATOBAR. Αυτό το πλοίο είναι το μοναδικό αεροπλανοφόρο του Ιταλικού Ναυτικού και μπορεί να φιλοξενήσει αεροσκάφη όπως τα AV-8B Harrier II και F-35B Lightning II.
Queen Elizabeth (Ηνωμένο Βασίλειο): Η κατηγορία Queen Elizabeth αποτελείται από δύο αεροπλανοφόρα του Βασιλικού Ναυτικού του Ηνωμένου Βασιλείου: HMS Queen Elizabeth και HMS Prince of Wales. Αυτά τα πλοία χρησιμοποιούν το σύστημα CATOBAR και μπορούν να φιλοξενήσουν αεροσκάφη όπως το F-35B Lightning II.
Τουρκικό αεροπλανοφόρο
Αεροπλανοφόρο
Σύμφωνα με τις πληροφορίες που ελήφθησαν, το εγχώριο αεροπλανοφόρο Είναι σχεδιασμένο να έχει πλήρες μήκος 285 μέτρα, πλάτος 68 μέτρα, εκτόπισμα 60 χιλιάδες τόνους, ταχύτητα 25 κόμβων, σύστημα πρόωσης COGAG, σύστημα απογείωσης/προσγείωσης αεροσκαφών STOBAR και βύθισμα 10,1 μέτρα.
Εάν παρέχονται, πολεμικά αεροσκάφη με χαρακτηριστικά κάθετης προσγείωσης/μικρής απογείωσης, όπως το F-35B, μπορούν να αναπτυχθούν στο αμφίβιο επιθετικό πλοίο TCG ANADOLU, το οποίο βρίσκεται επί του παρόντος στο απόθεμα του Τουρκικού Ναυτικού. Από την άλλη πλευρά, στο πλοίο μήκους 232 μέτρων σχεδιάζεται να αναπτυχθούν μη επανδρωμένες πλατφόρμες όπως το KIZILELMA και το Bayraktar TB3. Μια πολύ ευρύτερη κατηγορία πολεμικών αεροσκαφών θα μπορεί να προσγειωθεί/απογειωθεί από το Εσωτερικό Αεροπλανοφόρο.
Σχόλιο Γεωργίου Δικαίου: 3 δισεκατομμύρια το κόστος κατασκευής, ένα δισεκατομμύριο η σχεδίαση, ένα δισεκατομμύριο για δοκιμές αποδοχής, βελτιώσεις κλπ, 4 δισεκατομμύρια το κόστος των αεροσκαφών και ένα δισεκατομμύριο το κόστος των ελικοπτέρων που θα μεταφέρει! Συνολικό κόστος 10 δισεκατομμύρια δολάρια πάρα πολύ καλά. Θα μεταφέρει HURJET και JET UAV.
Χρειάζεται ειδική εκπαίδευση των πιλότων για να απογειώνονται από το κατάστρωμα του και να καταφέρουν να προσγειώνονται με ασφάλεια.
Ένα πρότζεκτ που θα στοιχίσει 15 δισεκατομμύρια δολάρια για να είναι 100% ικανό για μάχη!
Συγχαρητήρια, φτιάξτε όχι ένα αλλά δυο αεροπλανοφόρα με 300% πληθωρισμό στην Τουρκία!
Γνώμη μου πως δεν θα κατασκευαστεί ποτέ και ετοιμαστείτε για πόλεμο. Με 300% πληθωρισμό και συνεχείς υποτίμηση της Τούρκικης λίρας δεν υπάρχουν πολλά περιθώρια. Ή κάνεις πόλεμο με την Ελλάδα, ή ένα θερμό επεισόδιο τώρα και αν δεν βελτιωθούν τα πράγματα πας για πόλεμο, γιατί ο κόσμος στην Τουρκία είναι έτοιμος να ξεσηκωθεί.
Αυτά που έλεγαν κάποιοι Γιάνηδες με ένα Νι, να πάμε στην Δραχμή και να φύγουμε από το Ευρώ! Δεν θα είχαμε ούτε να φάμε τώρα, ούτε την στήριξη της ΕΕ!