Πρόσω ολοταχώς για τουλάχιστον έξι ελαφρώς μεταχειρισμένες (με λίγα μίλια) αμερικανικές LCS
...γνωρίζουν κάτι παραπάνω από τους μιντιακούς δοσμένους νεκροθάφτες των LCS.
Τα επόμενα τέσσερα χρόνια (2024-27) θα είναι δύσκολα οικονομικά χρόνια για την Ελλάδα, και εκτιμάται ότι θα ανοίξει ξανά κάποιος χώρος μετά το 2028. Τα δημοσιονομικά μας θα είναι περιορισμένα (θα θυμίζουν εποχές μνημονιακές) και δεν θα μας αφήνουν περιθώριο για εξοπλιστικά προγράμματα όπως της τέταρτης φρεγάτα FDI, των 3+1 κορβέτων (ζητήθηκε προϋπολογισμός 2,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων), του εκσυγχρονισμού του MLRS M270 (ζητήθηκε προϋπολογισμός 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων) κλπ.
Ο υπουργός Οικονομίας, Κωστής Χατζηδάκης, δήλωσε καθαρά (άργησε λίγο) ότι οι αμυντικές δαπάνες επηρεάζουν τον ελληνικό προϋπολογισμό.
Έτσι, μπαίνουμε στο μονόδρομο, για να καλύψουμε τις αμυντικές μας ανάγκες, που δεν είναι άλλος από την παραχώρηση τουλάχιστον έξι ελαφρώς μεταχειρισμένων αμερικανικών LCS με χρηματοδότηση μέσω του προγράμματος Foreign Military Financing.
Αναφέρεται ότι η κυβέρνηση έχει επικεντρωθεί στις διαπραγματεύσεις με τις ΗΠΑ, τα τελευταία δύο χρόνια, για την επαναφορά στο παλιό χρηματοδοτικό εργαλείο για την αγορά αμερικανικών οπλικών συστημάτων. Οι δανειακές ανάγκες μεγάλων προγραμμάτων προμηθειών από τις ΗΠΑ, μπορούν να καλυφθούν μέσω FMF (Foreign Military Financing).
Το Foreign Military Financing (FMF) είναι μικτό πιστωτικό σύστημα με ευνοϊκούς όρους αποπληρωμής και επιχορηγήσεις που θα μπορούσε να εφαρμοστεί και για την απόκτηση των F-35 και των αμερικανικών ελικοπτέρων Black Hawk και βέβαια των μεταχειρισμένων, αμερικανικών LCS.
Η επιτακτική ανάγκη του Στόλου μας για σύγχρονες και αξιόμαχες πλώρες παραμένει και χρειάζεται να βρεθούν λύσεις. Η ευκολότερη περίπτωση είναι αυτή του πολυπόθητου και άκρως αναγκαίου εκσυγχρονισμού των τεσσάρων φρεγατών μας τύπου ΜΕΚΟ, που θα μας επιτρέψει να αποκτήσουμε οικονομικά και γρήγορα τέσσερεις σύγχρονες φρεγάτες που θα μας αποδίδουν για τα επόμενα 20 χρόνια τουλάχιστον.
Στα λόγια είμαστε καλοί έως πολύ καλοί. Στις πράξεις έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Για να γίνουν πράξη όλα τα παραπάνω, χρειαζόμαστε μεγάλες ταχύτητες, υπερβολικά μεγάλες. Κάτι ανάλογο με τις ταχύτητες της Πολεμικής μας Αεροπορίας στην περίπτωση της απόκτησης των Rafale F3R από την Γαλλική Πολεμική Αεροπορία.
Γι’ αυτό λοιπόν: «Πρόσω ολοταχώς για τουλάχιστον έξι ελαφρώς μεταχειρισμένες (με λίγα μίλια) αμερικανικές LCS».
ΥΓ1 : Κάποιοι δημοσιογράφοι και κάποια ΜΜΕ συνεχίζουν και γράφουν εναντίον των LCS, χαρακτηρίζοντάς τα ως ακατάλληλα, ότι οι ίδιοι οι Αμερικανοί θέλουν να τα βουλιάξουν ή να τα κάνουν σκράπ, ότι είναι προβληματικά και με σοβαρά προβλήματα, ότι είναι κοστοβόρα, ότι θα κάνουν κακό στο ΠΝ μας και ότι είναι ‘αλουμινότρατες’. Τελευταία, βγαίνουν και στο γυαλί (TV) και με ύφος περισπούδαστων, σοβαροφανών, ειδημόνων, καρδιναλίων και χωρίς αντίλογο από κάποιον άλλο, θάβουν τις LCS σαν απαγορευτική και προδοτική λύση για το πρόβλημα ενίσχυσης του ΠΝ μας. Οι περισσότεροι από αυτούς βέβαια, φιλοξενούν, εδώ και πάρα πολύ καιρό στις ιστοσελίδες τους και στα ΜΜΕ τους, διαφημίσεις της Naval Group και Fincantieri. Τυχαίο; Όχι βέβαια!
ΥΓ2 : Προς όλους όσους ασχολούνται σοβαρά με την άμυνα της χώρας μας και τα εξοπλιστικά προγράμματα, έχουμε απλά να πούμε: Εδώ που φτάσαμε (μας έφτασαν), ας αφήσουμε το ΠΝ μας και τους αρμόδιους με τα εξοπλιστικά μας, να κάνουν τη δουλειά τους. Είναι βέβαιο ότι αυτοί γνωρίζουν κάτι παραπάνω από τους μιντιακούς δοσμένους νεκροθάφτες των LCS.