Senso Unico’ by Lockheed Martin and Fincantieri Marinette Marine blessing and sponsored by USN. Γιατί μιλάμε για LCS;

‘Senso Unico’ by Lockheed Martin and Fincantieri Marinette Marine  blessing and sponsored by USN.

Γιατί μιλάμε για LCS;

Γιατί η πικρή αλήθεια είναι πως, οι LCS δεν είναι πραγματικά αυτό που θα ήθελε το ΠΝ μας.

Δυστυχώς ή ευτυχώς οι LCS αποτελούν για μας το αναγκαίο καλό και το ανεκτό κακό ταυτόχρονα.

Λένε ότι είναι μονόδρομος, λένε ότι δεν υπάρχει κάτι άλλο, λένε ότι ο σκοπός αγιάζει τα μέσα και πως, ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνεται. Λένε, λένε και άλλα, πολλά.

Αν το δούμε σκληρά και εμπορικά-οικονομικά, κάθε εξοπλιστικό πρόγραμμα είναι μια επένδυση στην άμυνα. Οι εξοπλισμοί, μας δίνουν αμυντικούς ‘πόντους’ ενώ οι σωστοί εξοπλισμοί μας δίνουν πολύ περισσότερους ‘πόντους’ στο διεθνές διπλωματικό και πολιτικό πεδίο. Οι όποιοι αναμενόμενοι ‘πόντοι’ αντικατοπτρίζουν, στην ουσία, την απόδοση της επένδυσής μας, αυξάνοντας την ικανότητά μας για στρατιωτική αποτροπή.

Θα αποδώσει λοιπόν η επένδυσή μας στις LCS και πόσο;

Για να απαντηθεί αυτή η ερώτηση, αναρωτιόμαστε αν οι  LCS είναι χρήσιμες στο ΠΝ μας και στις ΕΔ εν γένει. Και σκεφτόμαστε πως, οτιδήποτε στη ζωή αυτή μπορεί να είναι ή να αποβεί χρήσιμο, αν ξέρεις πως να το χρησιμοποιήσεις για την δουλειά που το θέλεις ή αν βρεις ένα τρόπο να το κάνεις χρήσιμο για την δουλειά που το θέλεις. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η χρήση ενός ‘γαλλικού’ κλειδιού ή ενός πολυεργαλείου αντί της χρήσης μιας ολόκληρης σειράς κλειδιών ή εργαλείων. Και στις δύο περιπτώσεις κάνεις την δουλειά που θέλεις.

Οι ειδήμονες αμυντικολόγοι  δεν δέχονται τέτοια απλοποιημένα παραδείγματα και ρωτάνε ευθέως: Οι LCS, πόσο καλά πληρούν τις προϋποθέσεις ως μονάδες κρούσεως για τις γνωστές δράσεις του ΠΝ μας (αντιαεροπορική, ανθυποβρυχιακή και επιφανείας);

Η απάντηση βεβαίως είναι πως για να αξιοποιήσουμε τις LCS όσο καλύτερα γίνεται, θα απαιτηθεί να βάλουμε το μυαλουδάκι μας, την εμπειρία μας, την ναυτοσύνη μας και την φαντασία μας, να δουλεύουν στο μέγιστο.  Γιατί η πικρή αλήθεια είναι πως, οι LCS δεν είναι πραγματικά αυτό που θα ήθελε το ΠΝ μας. Αν προσπαθήσουμε να τις αναβαθμίσουμε λίγο, τότε ίσως να έλθουν λίγο πιο κοντά σε αυτό που θέλουμε. Πάλι όμως, δεν θα είναι αυτό που πραγματικά θα θέλαμε.

Και μας περνά από το μυαλό: Γιατί; Πότε είχαμε ένα εξοπλιστικό πρόγραμμα ακριβώς όπως το θέλαμε; Μήπως ποτέ;  Ή μήπως, ελάχιστες φορές;

Οι ειδήμονες αμυντικολόγοι  και κήνσορες των LCS, παρουσιάζουν και παραθέτουν την χρήση των πλοίων αυτών από το ΠΝ των ΗΠΑ ως μια αποτυχία ή καλύτερα ένα μεγάλο και ‘παχύ’ λάθος. Λένε πως οι Αμερικανοί πέσανε έξω στους σχεδιασμούς και σχέδια που είχαν για αυτά τα πλοία.

1.       Ήταν λάθος τα mission packages  (πακέτα-μονάδες αποστολής),

2.       ήταν ελλιπής η σουίτα αισθητήρων,

3.       ήταν λάθος και ελλιπής ο οπλισμός του πλοίου,

4.       ήταν λάθος τα δύο εναλλάξιμα πληρώματα των σαράντα στελεχών για πλοίο 3500 τόνων,

5.       ήταν λάθος ότι το πλήρωμα δεν θα κάνει τις απαραίτητες συντηρήσεις των συστημάτων του πλοίου,

6.       ήταν λάθος ότι την συντήρηση θα την αναλάμβαναν εργολάβοι οι οποίοι θα έπρεπε να ταξιδεύουν στην άλλη άκρη του κόσμου (όπου βρισκόταν το πλοίο) για το σκοπό αυτό,

7.       ήταν λάθος ο τρόπος αντιμετώπισης των νηπιακών βλαβών των πλοίων αυτών,

8.       ήταν το λάθος πλοίο στη λάθος ώρα. Και η μέγιστη αποτυχία ήταν ότι όλα τα λάθη τους τα κατάλαβαν αργά και δεν υπήρχε σχεδόν καμία πρόβλεψη για τα λάθη αυτά.

Συμφωνούμε απόλυτα ότι όλα τα παραπάνω λάθη έγιναν, αλλά από τους … Αμερικάνους!

Εμείς (το ΠΝ μας), είμαστε μια άλλη περίπτωση. Παράδοση έχουμε, ναυτοσύνη έχουμε, φαντασία έχουμε, διάθεση έχουμε, πολύ κόσμο δεν έχουμε, ούτε και πολλά λεφτά έχουμε. Έχουμε όμως μεγάλες ανάγκες για νέες σύγχρονες μονάδες (ή ελαφρώς μεταχειρισμένες) και όρεξη να μάθουμε να πολεμάμε με αυτές. Δυστυχώς ή ευτυχώς οι LCS αποτελούν για μας το αναγκαίο καλό και το ανεκτό κακό ταυτόχρονα.

LCS με την υπάρχουσα διαμόρφωση

Με την υπάρχουσα διαμόρφωσή τους τα LCS μπορούν να καλύψουν πλήρως τα καθήκοντα ενός αξιοπρεπούς  υπεράκτιου περιπολικού σκάφους (Offshore Patrol Vessel (OPV),ένα πλοίο επιφανείας σχεδιασμένο για παράκτια άμυνα) για την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, Ερυθράς θάλασσας και Αραβικού κόλπου. Στο ΠΝ μας δεν διαθέτουμε ανάλογα πολεμικά πλοία.

Επίσης με την υπάρχουσα διαμόρφωσή τους τα LCS μπορούν να καλύψουν πλήρως τα καθήκοντα μιας πολύ μεγάλης κανονιοφόρου ((Gunboat), κανονιοφόρος είναι ένα ναυτικό σκάφος σχεδιασμένο για να μεταφέρει ένα ή περισσότερα όπλα για να βομβαρδίσει παράκτιους στόχους, σε αντίθεση με εκείνα τα πολεμικά σκάφη που έχουν σχεδιαστεί για ναυτικό πόλεμο κρούσης ή για τη μεταφορά στρατευμάτων ή προμηθειών). Στο ΠΝ μας έχουμε  κανονιοφόρους, μικρότερων διαστάσεων με ότι αυτό συνεπάγεται (μπαίνουν και δένουν σχεδόν σε όλα τα λιμανάκια των πολλών μας νησιών).

Τα  LCS είναι μεταξύ άλλων και σχεδιασμένα και για να μπορούν να μεταφέρουν με πολύ μεγάλη ταχύτητα, αποβατικές επιθετικές μονάδες (όπως πεζοναύτες, αμφίβιες ομάδες/καταδρομείς, βατραχανθρώπους και ομάδες ανορθόδοξου πολέμου με τα φουσκωτά τους, με τα  RHIB τους με τα ski-jet τους και τα οχήματα/βοηθήματα καταδύσεών τους ή τα μελλοντικά ιπτάμενα συστήματά τους jet pack, rocket belt ή rocket pack) κοντά σε μη προετοιμασμένες ακτές (μέγιστο βύθισμα  LCS 4,3 μέτρα), για την ταχεία μεταφορά στρατευμάτων και υλικού από και προς το θέατρο των επιχειρήσεων, χωρίς όμως δυνατότητα προσγειάλωσης.

Μπορούν όμως να επιχειρούν άνετα σε κατάσταση θάλασσας τουλάχιστον μέχρι 5, και ταχύτητες 30-40 κόμβους. Θα μπορούσαν με πάρα πολύ μικρές, ολιγοέξοδες, απλές και ταχύτατες μετατροπές να μπορούν να μεταφέρουν και να ποντίζουν νάρκες.

Επίσης, μπορούν να πλησιάζουν στην ακτή όσο βέβαια το βύθισμά τους το επιτρέπει και επειδή είναι πολύ ευέλικτα δεν περιορίζονται σε περιορισμένα ύδατα και λιμένες, αρκεί βέβαια να χωράνε λόγω μεγέθους στο λιμάνι.

Θα μπορούσαν να καλύπτουν ένα μεγάλο μέρος των αποστολών ως Πλοίων Ταχείας Μεταφοράς (Zubr) του ΠΝ μας, στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου και της ΝΑ Μεσογείου, με άνεση και περισσότερη κάλυψη και ασφάλεια και χωρίς τους περιορισμούς των καυσίμων που έχουν τα αερόστρωμνα Zubr.

Τα χαρακτηριστικά των LCS τα καθιστούν ιδανικά, να αναλάβουν την άμεση μεταφορά Δυνάμεων Ταχείας Αντίδρασης μαζί με τα υλικά τους αλλά όχι τα οχήματα μάχης τους.

Ας μη μας διαφεύγει η δυνατότητα μεταφοράς ενός οργανικού ελικοπτέρου MH-60R/S Seahawk, με δυνατότητα ζωντανής μεταφοράς δεδομένων των ανθυποβρυχιακών αισθητήρων του στο κέντρο πληροφοριών μάχης του πλοίου καθώς επίσης και η δυνατότητα μεταφοράς δύο μη επανδρωμένων μικρών ελικοπτέρων  MQ-8B Fire Scout ή ενός  MQ-8C Fire Scout (Το MQ-8C είναι ένα μεγαλύτερο MQ-8B με πολύ περισσότερες δυνατότητες και με δυνατότητα βολής όπλων).

LCS με ‘πειραγμένη’ (αναβάθμιση) διαμόρφωση

Τα LCS δεν ικανοποιούν απόλυτα τις απαιτήσεις του Πολεμικού Ναυτικού με την παρούσα οπλική διαμόρφωσή τους και δεν μπορούν να θεωρηθούν επιχειρησιακά ισοδύναμες με τις γνωστές μας κορβέτες. Πιθανές παρεμβάσεις για την ενίσχυση του οπλισμού τους, πριν ή μετά την ‘πώλησή’ τους στη χώρα μας, θα μπορούσε να προσδώσει άλλες επιχειρησιακές διαστάσεις στα πλοία αυτά και γενικότερα στο ΠΝ μας (σε συνδυασμό και με πιθανή συμμετοχή μας στο πρόγραμμα Constellation, ακόμα περισσότερο).

Τι θα μπορούσαμε να πειράξουμε εύκολα και γρήγορα; Με την άφιξή τους στην Ελλάδα, μπορούμε άμεσα, εύκολα και γρήγορα να τοποθετήσουμε τα συστήματα Harpoon των φρεγατών τύπου Cortenaer (S), που θα παροπλίζονται σταδιακά βάση κάποιου προγράμματος. Με τον τρόπο αυτό, στα πλοία προσδίδονται δυνατότητες κορβέτας.

Οι εργασίες θα μπορούσαν να γίνουν από συνεργεία του Ναυστάθμου Σαλαμίνας ή Κρήτης όπως έγινε με την αλλαγή των συστημάτων Penguin με συστήματα Harpoon στις πυραυλάκατες. Σε δεύτερη φάση θα μπορούσαμε να πάμε και σε κάποιο πρόγραμμα up gun που θα επιλέξουμε και να προσδώσουμε στο πλοίο δυνατότητες έως και φρεγάτας.

Μα, μπορούμε τόσο εύκολα να το κάνουμε αυτό και πως;

Το μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα των LCS το οποίο λίγο ακούγεται, είναι το COMBATSS-21, ένα επεκτάσιμο σύστημα μάχης πολεμικών πλοίων επιφανείας για υποστήριξη κάθε είδους αποστολής.

Το COMBATSS-21, αναπτύχθηκε, αρχικά, για το LCS κατηγορίας Freedom. Αποτελεί τη ραχοκοκαλιά του συστήματος αποστολής του πλοίου ενσωματώνοντας διάφορους αισθητήρες, κάμερες, ραντάρ, υπέρυθρες, καθώς και συστήματα ελέγχου πυρός πυροβόλων όπλων, αντίμετρα, αντιαεροπορικούς πυραύλους μικρής εμβέλειας, αντιπλοϊκούς πυραύλους και οτιδήποτε οπλικό σύστημα του USN, μπορεί να ‘σηκώσουν’ οι αισθητήρες του πλοίου και βρίσκεται στις βιβλιοθήκες του ή μπορεί να προστεθεί εκ των υστέρων.

Στο COMBATSS-21 βασίζεται και το σύστημα διαχείρισης μάχης της μελλοντικής φρεγάτας κατευθυνόμενων πυραύλων κλάσης Constellation.

Πολεμικά ναυτικά 7 διαφορετικών χωρών στον κόσμο (συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ) και σε 181 πλοία, χρησιμοποιούν και θα χρησιμοποιούν τις βιβλιοθήκες Common Source Library (CSL) του AEGIS και COMBATSS-21 και θα επωφελούνται από κάθε αναβάθμισή της που θα γίνεται χωρίς πρόβλημα, εύκολα και σύντομα, διατηρώντας την μαχητική ικανότητα των πλοίων τους σύγχρονη και αξιόπιστη.

Τώρα λοιπόν μπορούμε να καταλάβουμε γιατί είναι εύκολο να φορτώσουμε αυτά τα πλοία με αισθητήρες και όπλα και να τα ενσωματώσουμε στο σύστημα μάχης του πλοίου πολύ γρήγορα και με ασφαλή τρόπο. Τα μόνα προβλήματα που θέλουν ιδιαίτερη προσοχή είναι το πρόσθετο βάρος των συστημάτων (εκτιμάται ως μη ιδιαίτερο πρόβλημα λόγω του σημαντικού εκτοπίσματος του πλοίου), η χωροταξική τους διάταξη και το διαθέσιμο βάθος της … τσέπης του ελληνικού δημοσίου.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τα πλοία αυτά διαθέτουν έτοιμες παροχές για ηλεκτρικό ρεύμα, πόσιμο νερό, αποχέτευση, ψύξη, αέρα, και δεδομένα, σε διάφορες περιοχές-χώρους τους, δεδομένου ότι σχεδιάστηκαν να μπορούν να φέρουν  περιστασιακά τα περίφημα mission packages  (πακέτα-μονάδες αποστολής).

Εν κατακλείδι

Διαφαίνεται ότι υπάρχουν πολλοί παράγοντες που μας ωθούν να αποδεχτούμε τα LCS ως λύση ανάγκης και ως μονόδρομο για το ΠΝ μας.

Θα πούμε πάλι όχι, όπως είπαμε για τα αντιτορπιλικά Kidd; Θα πούμε πάλι όχι, όπως είπαμε για τις φρεγάτες Oliver Hazard Perry; Θα χάσουμε πάλι την ευκαιρία, όπως με τις πρώτες φρεγάτες κλάσης Μ, L , Type 23 και FREMM; Θα αφήσουμε την ευκαιρία να πετάξει, όπως αφήσαμε τις δυο φρεγάτες κλάσης Adelaide, με πυραύλους SM-2;

Είπαμε: LCS, ‘Senso Unico’ by Lockheed Martin and Fincantieri Marinette Marine  blessing and sponsored by USN.