Τάραξε τα νερά ο Ναύαρχος Ιωάννης Δρυμούσης στη τελετή παράδοσης-παραλαβής αρχηγού ΓΕΝ στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων. Οι LCS και σαν πολεμικά πλοία φορείς μη επανδρωμένων συστημάτων.
Τάραξε τα νερά ο Ναύαρχος Ιωάννης Δρυμούσης στη τελετή παράδοσης-παραλαβής αρχηγού ΓΕΝ στη Σχολή Ναυτικών Δοκίμων.
Οι LCS και σαν πολεμικά πλοία φορείς μη επανδρωμένων συστημάτων
Τι μέλλει γενέσθαι με έναν στόλο που έχει γεράσει επικίνδυνα;
Τα πάντα σκοντάφτουν στην σκληρή οικονομική πραγματικότητα;
Όσο δεδομένη είναι λοιπόν η γήρανση του στόλου, άλλο τόσο είναι και η οικονομική στενότητα στη χώρα μας και παγκόσμια. Οι νέες τεχνολογίες είναι πανάκριβες, με αποτέλεσμα να συρρικνώνονται οι οροφές σε κάθε κατηγορία οπλικών συστημάτων (όχι όμως σε χώρες όπως η Τουρκία).
Είναι όμως σίγουρο ότι οι στρατιωτικές ηγεσίες δεν σχεδιάζουν αποκλειστικά με βάση τα πραγματικά οικονομικά δεδομένα ούτε με «λίστες επιθυμιών», αλλά με τη λογική του ότι: «θέλω να είμαι έτοιμος για τα χειρότερα, με αυτόν που έχω απέναντί μου, γιατί με την άμυνα της πατρίδας, δεν είναι σαν να παίζουμε ‘μονόπολη’».
Για τους επαγγελματίες στρατιωτικούς, που έχουν δώσει τα καλύτερα χρόνια της νιότης τους στη πατρίδα, δεν υπεισέρχεται καμία συντεχνιακή διάσταση στο πρόβλημα. Για αυτούς, μόνο η ουσία της αντιμετώπισης του αμυντικού προβλήματος της χώρας μετράει. Όποιος λέει τα αντίθετα είναι στον κόσμο του και μιλάει εξ ιδίων. Εξαιρέσεις δεν υπάρχουν; Και βέβαια, ακόμα και στα καλύτερα τα σπίτια υπάρχουν και εξαιρέσεις, δεν θα υπάρχουν και στρατιωτικοί επίορκοι;
Ας δούμε τα κυριότερα της ομιλίας του Αρχηγού ΓΕΝ:
1. Απαιτείται ένα ισχυρό Πολεμικό Ναυτικό όπως προβλέπει το θεσμικό κείμενο εγκεκριμένης από το ΚΥΣΕΑ για τη Δομή Δυνάμεων και την ανάγκη αντιμετώπισης της αναθεωρητικής απειλής και της εκπλήρωσης των υποχρεώσεων της χώρας μας σε συμμαχίες και οργανισμούς.
2. Απαιτείται ποσοτικά μεγάλος αριθμός μονάδων, δικτυοκεντρικό σύστημα διοίκησης και ελέγχου και σύγχρονα μέσα οπλικά συστήματα και δυνατότητες και ποιοτική υπεροχή.
3. Η απειλή συνεχώς αναβαθμίζεται, εξοπλίζεται ποσοτικά και ποιοτικά, με νεότευκτες μονάδες και οπλικά συστήματα αυτονομείται από εξωτερικούς κατασκευαστές ανάπτυξη, κατασκευή και υποστήριξη.
4. Φωνές που προκρίνουν λύσεις για συρρίκνωση ή μικρό και ευέλικτο Πολεμικό Ναυτικό, αφενός δεν έχουν γνώση των επιχειρησιακών και επιστημονικών μέσων και εργαλείων κατάρτισης της Δομής Δυνάμεων, αφετέρου αγνοούν ότι ιστορικά η επιβίωση των Ελλήνων στηρίχθηκε στη θάλασσα και στο ισχυρό Πολεμικό του Ναυτικό.
5. Οι τρεις νέες FDI HN και οι τέσσερις αναβαθμισμένες MEKO 200HN δεν είναι δυνατό να αντιμετωπίσουν την απειλή.
6. Συντάχθηκε πρόταση βραχυπρόθεσμης ανανέωσης του Στόλου η οποία παρουσιάστηκε στο υψηλότατο επίπεδο της πολιτικής ηγεσίας.
7. Το Πολεμικό Ναυτικό, σύμφωνα με την πρότασή του, ζητά και κοστολογεί την αντικατάσταση των “S” (Standard) με τις φρεγάτες που περιγράφονται γενικά στην ομιλία του αποστρατευθέντος Αρχηγού, με τις αμερικανικές Constellation (FFG-62), που προτείνεται η κατασκευή τους στην Ελλάδα.
8. Επίσης το Πολεμικό Ναυτικό, σύμφωνα πάντα με την πρότασή του, ζητά και κοστολογεί την άμεση πρόσκτηση για κάλυψη ανελαστικών αναγκών (ενδιάμεσης λύσης), μετά από επιθεώρηση και υπό τις προϋποθέσεις του ΠΝ, μικρότερων μεταχειρισμένων μονάδων που θα αποκτηθούν από το Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ, που περιγράφονται γενικά στην ομιλία του αποστρατευθέντος Αρχηγού, με τα πλοία μάχης παρακτίων (LCS: Littoral Combat Ship) τύπου Freedom.
Και οι συνήθεις ‘ύποπτοι’ των ΜΜΕ χτυπούν με ‘λύσσα’:
1. Εάν η Δομή Δυνάμεων παρουσιάζει αναντιστοιχία με τα δεδομένα των οικονομικών και ανθρώπινων πόρων, πρέπει να αλλάξει, μαζί με τη «συνταγή» αντιμετώπισης του προβλήματος που καλείται να αντιμετωπίσει.
2. Θα πρέπει να ποσοτικοποιηθεί λεπτομερέστατα το πόσο κοστίζει αυτή η δαπάνη στο επίπεδο κάθε μονάδας επιφανείας του Πολεμικού Ναυτικού.
3. Μέχρις ότου δούμε τα ναυπηγεία της χώρας να εμπλέκονται εκ νέου, επί της ουσίας και αποτελεσματικά στην εξίσωση, ….. , υποχρεούμαστε να σχεδιάζουμε με βάση τα δεδομένα.
4. Η αντιμετώπιση μιας απειλής είναι διακλαδική ευθύνη, και όχι μόνο του ΠΝ, ιδίως όταν υστερούμε ποσοτικά.
5. Από τα βασικότερα διδάγματα των σύγχρονων συρράξεων, φθηνές πλατφόρμες με τεχνολογίες διαθέσιμες στο εμπόριο, μπορούν να αδρανοποιήσουν άλλες πολλαπλάσιου κόστους.
6. Δεν έχει μελετηθεί και αξιοποιηθεί το μεγάλο φυσικό πλεονέκτημα της Ελλάδας. Δηλαδή, το πόσο ενισχυτική για την άμυνά μας είναι η αρχιπελαγική μας γεωγραφία.
7. Το πάθος δεν είναι πάντα καλός σύμβουλος και ο πρώην Α/ΓΕΝ μίλησε με πολύ πάθος.
8. Η ανάγκη ύπαρξης ισχυρού ΠΝ δεν αμφισβητείται από κανέναν. Το ζητούμενο είναι το κατά πόσον υπάρχει συναίσθηση της σύνδεσης της ισχύος με τα οικονομικά δεδομένα, ώστε να είναι πραγματική.
9. Η κυβέρνηση αποφασίσει να διαθέσει τους αναγκαίους οικονομικούς πόρους και όχι το ΠΝ.
10. Όπως φαίνεται, ούτε ο ετεροχρονισμός των κορβετών ούτε η μη εξάσκηση της option για την τέταρτη FDI-HN συνεπάγεται τη λύση του προβλήματος της χρηματοδότησης της ανωτέρω επιλογής. Διαφορετικά θα είχε αρχίσει η διαδικασία υλοποίησης αφού ουδείς διαφωνεί με την πιεστική ανάγκη ανανέωσης του στόλου.
11. Για τα πλοία μάχης παρακτίων (LCS: Littoral Combat Ship) τύπου Freedom που θα παροπλίσει το Ναυτικό των ΗΠΑ, πλην του όποιου κόστους προμήθειας, τα κόστη των τυχόν μετασκευών επανεξοπλισμού και ενεργοποίησης, αλλά το κυριότερο, τα κόστη της δημιουργίας της υποδομής εκπαίδευσης, υποστήριξης και συντήρησης, θα αποδειχθούν κάθε άλλο παρά αμελητέα και θα πρέπει να συνυπολογιστούν στη στάθμιση των διαφόρων επιλογών.
12. Επιπρόσθετα, θα έπρεπε να διερευνηθούν και πιο ριζικές λύσεις όπως η απόσυρση αριθμού ανεπαρκών επιχειρησιακά μονάδων επιφανείας ώστε να εξοικονομηθούν πόροι, με στόχο την ορθολογική προώθηση νέων ναυπηγήσεων.
13. Αντί της «πρόσκτησης» ναυτικών μονάδων, προτείνεται:
Α) η άμεση ενίσχυση του αεροπορικού στόλου με σημαντικό αριθμό προηγμένων βλημάτων αέρος-επιφανείας, με σκοπό τη διατήρηση της αποτροπής απέναντι στην απειλή του διαρκώς ενισχυόμενου τουρκικού Ναυτικού και
Β) την εξέταση αναλογικά φθηνών αλλά δραστικών λύσεων εξουδετέρωσης από τις χερσαίες δυνάμεις.
14. Εάν υποτεθεί ότι η διακλαδικότητα έχει γίνει συνείδηση, το φετίχ των Ελλήνων ηγητόρων, πολιτικών και στρατιωτικών, με τις πλατφόρμες -που οδηγούν σε μια αξιοποιήσιμη επικοινωνιακά, αλλά αντιπαραγωγική επιχειρησιακά, εικονική πραγματικότητα- είναι ακατανόητο.
Ο κ. Παναγιώτης Χηνοφώτης, ναύαρχος (ε.α.) Π.Ν., επίτιμος αρχηγός ΓΕΕΘΑ, πρ. βουλευτής Επικρατείας – υφυπουργός Εσωτερικών, γράφει στην Καθημερινή: ‘Επιτακτική η πρόσκτηση χρηστικών ναυτικών μονάδων’.
Και αναφέρει μεταξύ άλλων:
Α. Τούτο βέβαια δεν σημαίνει ότι πρέπει να εφησυχάσουμε … , ενώ προβάλλει ως επιτακτική η πρόσκτηση χρηστικών ναυτικών μονάδων και όχι πλοίων που έχουν απαξιωθεί από τους αρχηγούς Ναυτικού των χωρών κατασκευής τους, θεωρώντας ότι οιαδήποτε προσθήκη οπλικού συστήματος είναι οικονομικά ασύμφορη, επιχειρησιακά ελλιπής και παρακινδυνευμένης ενσωμάτωσης, π.χ. φρεγάτες LCS (βλ. δηλώσεις Αμερικανού Α/ΓΕΝ στην Επιτροπή Αμυνας της Γερουσίας, ως USNI News 26.5.22).
Μόνο που, ο Αμερικανός Α/ΓΕΝ απαξίωσε τις LCS (που δεν είναι φρεγάτες αλλά πλοία μάχης παρακτίων (LCS: Littoral Combat Ship) τύπου Freedom) για το Αμερικανικό πολεμικό ναυτικό για τους δικούς τους λόγους. Στη δική μας περίπτωση είναι τελείως διαφορετικά τα πράματα.
Β. Μιλάει τελείως θεωρητικά για μετεξέλιξη και για τα πολλά πρέπει και πρέπει και απαιτείται και η εκτίμηση και η ανάλυση και η διαδικασία ελέγχου, ανατροφοδότησης και μέτρησης προόδου, ώστε να υποβοηθείται η εκτίμηση της υλοποίησης της Μετεξέλιξης στους κατ’ αρχάς ακόλουθους δέκα τομείς: εδραίωση της διακλαδικότητας, ανθρώπινο δυναμικό, υπεροχή στη διαδικασία λήψεως αποφάσεως, εκμετάλλευση τεχνολογίας αιχμής, επίτευξη κυριαρχίας στον ελιγμό στο ενοποιημένο πεδίο μάχης, χρηστικότητα μονάδων, εξασφάλιση υψηλού βαθμού διαθεσιμότητος οπλικών συστημάτων και μέσων μάχης, επιχειρησιακή σύζευξη και συνέργεια μονάδων, εμπέδωση δικτυοκεντρικότητος, επαύξηση δυνατοτήτων δικτυοκεντρικών επιχειρήσεων με κατάλληλες δικτυοκεντρικές δυνατότητες απαιτουμένων για υπεροχή στη λήψη αποφάσεων.
Η θεωρία καλή είναι, πάντα ήταν, τίποτε για την πράξη όμως και ίσως κάτι για το πως και από ποιους και το σημαντικότερο πότε;
Γ. Μας λέει ο κύριος Χηνοφώτης στο τέλος: Η επαύξηση της επιχειρησιακής ικανότητας των Ε.Δ. … , ώστε να επιτυγχάνεται «κυριαρχία ελιγμού» και «εμπλοκή ακριβείας» στον κατάλληλο χρόνο σε καταστάσεις με σημαντικό «εθνικό αποτύπωμα».
Και εμείς αναρωτιόμαστε: Πότε θα πλέει το «εθνικό αποτύπωμα» στο Αιγαίο και θα εκτελεί επιχειρήσεις; Σε 3 ή 4 χρόνια, μήπως σε 5; Και μέχρι τότε ποια θα είναι τα αποτυπώματά μας στο Αιγαίο. Στη Μεσόγειο, στην Ερυθρά και αλλού; Μήπως οι γριούλες Ολλανδέζες οι S ;
Και ο κ. Παναγιώτης Λυμπέρης, ναύαρχος (ε.α.) Π.Ν., επίτιμος αρχηγός Στόλου, στην Καθημερινή: ‘Χάραξη πλου για το Ναυτικό μετά τις κρίσεις’.
Αναφέρει μεταξύ άλλων:
Α. Η αποστολή δεν είναι άλλη από την ανάπτυξη αποτελεσματικής ναυτικής ισχύος, η οποία απαιτεί δέσμευση ευρύτερη των συγκυριών του ευμετάβλητου περιβάλλοντος.
Β. Προέχει η άμεση διαμόρφωση και υποβολή πρότασης θεραπείας των προβλημάτων που αντιμετωπίζει το προσωπικό. Η αναγνώριση της ιδιαιτερότητας της υπηρεσίας στον Στόλο αποτελεί αφετηρία για διορθώσεις που όλοι ξέρουμε ότι πρέπει να γίνουν. Για να αφιερωθεί το πλήρωμα αποκλειστικά στην αποστολή προς όφελος του έθνους, το έθνος πρέπει να αναλάβει τη μέριμνα για «ταις του βίου πραγματείαις» του πληρώματος.
Γ. Πρέπει λοιπόν (τα εξοπλιστικά του ΠΝ) να καλύπτουν το σύνολο ενός «ναυτικού προγράμματος» και να μην περιορίζονται στο επιθυμητό «μείγμα μονάδων».
Δ. Λιγότεροι πόροι σημαίνει μεγαλύτερος βαθμός επικινδυνότητας (πλους ασφαλής μεν, εγγύς κινδύνων δε, όπου ένα ή περισσότερα έκτακτα συμβάντα μπορεί να μας θέσει σε άμεσο κίνδυνο). Εκτός περιοριστικών γραμμών, υφίσταται βεβαιότητα ατυχήματος. Από το 1844, σειρές μελετών για το Ναυτικό αναδεικνύουν ότι υφίσταται κατώφλι επένδυσης στο Π.Ν., κάτωθεν του οποίου απλώς δεν έχει έννοια να έχουμε Π.Ν.
Ε. Είναι απαραίτητες η επισκόπηση και η αναθεώρηση του συνόλου των λειτουργιών με βασικό ερώτημα την αποδοτική και αποτελεσματική υποστήριξη των πολιτικά ιεραρχημένων ρητών και άρρητων έργων. Σε έναν κόσμο αβέβαιο, όπου η ταχύτητα απόκτησης αντίληψης, λήψης απόφασης και υλοποίησης δράσης (επίδρασης στο περιβάλλον) θα είναι ζητούμενο όλο και εντονότερα, η επένδυση σε δυνατότητες C2 είναι ανελαστική μαζί με τα εργαλεία που θα φέρουν το αποτέλεσμα στο πεδίο.
ΣΤ. Σε οποιοδήποτε περιβάλλον ασφάλειας οι ρόλοι (τα έργα) παραπέμπουν σε ευθύνες, χρηματοδότηση και ανάπτυξη. Ιδιαίτερα στον δικό μας γεωγραφικό χώρο και με τις προκλήσεις που έχουμε, είναι δυσνόητος ο περιορισμός του Ναυτικού όταν όλα τα έθνη επενδύουν και επανασχεδιάζουν με βάση την ενίσχυση της ναυτικής τους ισχύος.
Ζ. Στην προσπάθεια ενίσχυσης, η αίτηση συνδρομής είναι αυτονόητη.
Όμως, σε κάποιους δεν άρεσε πολύ το άρθρο του Ναυάρχου Λυμπέρη και έσπευσαν να τον λοιδορήσουν γράφοντας απίστευτα υπονοούμενα εναντίον του στο: ‘Πολύ αργά για δάκρυα και άρθρα για το ΠΝ κ.Λυμπέρη…. ‘.
Θεωρώντας ότι τέτοια άρθρα μας ξεπερνούν και ακουμπάνε και ξεπερνάνε τα κακώς νοούμενα όρια του κοινού κουτσομπολιού ή της ‘κατινιάς’, δεν θα σχολιάσουμε. Εκφράζουμε την δυσφορία μας με κάποιους που αυτοαποκαλούνται ‘δημοσιογράφοι’, να ξεπέφτουν τόσο πολύ. Κρίμα!
LCS Greece, μικρό αφιέρωμα
Πρόκειται για τα πλοία μάχης παρακτίων (LCS: Littoral Combat Ship) τύπου Freedom που θα παροπλίσει πρόωρα για δικούς του λόγους το Ναυτικό των ΗΠΑ (έχουμε αναλύσει παλαιότερα τα γιατί και τα πως).
Το όποιο κόστος προμήθειας τους θα είναι χαμηλό, μέσω ειδικών χαμηλότοκων και μακρόχρονων δανείων (FMS).
Το κόστος εξάρμωσης των εκτοξευτήρων Mk-141 Guided Missile Launching System (GMLS) των πυραύλων επιφανείας- επιφανείας Harpoon AGM 84, που φέρουν οι φρεγάτες τύπου S και της τοποθέτησής τους, στα παράκτια περιπολικά LCS με την ενσωμάτωσή τους στο τακτικό σύστημα διαχείρισης μάχης Combatts 21 που διαθέτουν, θα αναληφθούν πλήρως από τα αρμόδια συνεργεία των δύο ναυστάθμων μας, που είχαν κάνει το ίδιο, για την αλλαγή των κατευθυνομένων βλημάτων Penguin AGM-119 και των εκτοξευτήρων τους, με βλήματα Harpoon AGM 84 και εκτοξευτήρες Mk-141 GMLS στις πυραυλάκατές μας. Το κόστος εκτιμάται ως ιδιαίτερα πολύ χαμηλό ενώ η εργασία είναι απόλυτα εφικτή και χωρίς πρόβλημα από τα αρμόδια συνεργεία του ΠΝ μας.
Το κόστος ενεργοποίησης των πλοίων, επίσης είναι αμελητέο, καθώς τα πλοία είναι σχεδόν καινούργια.
Το κόστος εκπαίδευσης, συνυπολογίζεται στο κόστος παραλαβής των πλοίων από τις αποστολές των πυρήνων των πληρωμάτων μας, στις ΗΠΑ, για εκπαίδευση και στη συνέχεια τις αποστολές ολόκληρου του υπολοίπου των πληρωμάτων. Το ΠΝ μας έχει ξανακάνει επιτυχώς την διαδικασία στο παρελθόν, με την παραλαβή των αντιτορπιλικών ατμού τύπου Charles F. Adams και φρεγατών ατμού κλάσης KNOX του ΠΝ των ΗΠΑ.
Το κόστος υποστήριξης και συντήρησης εκτιμάται ότι για τα δεδομένα του ΠΝ μας, δεν θα είναι κάτι πέραν του αντίστοιχου κόστους των φρεγατών τύπου S που όλοι γνωρίζουμε. Για το ΠΝ των ΗΠΑ, το αντίστοιχο κόστος για αυτά τα πλοία ήταν υπέρογκο, διότι γινόταν σχεδόν στο σύνολό του από εργολάβους ιδιώτες που επανειλημμένα χρειαζόταν να ταξιδεύουν στην άλλη άκρη του κόσμου όπου βρίσκονταν τα πλοία (το έχουμε αναλύσει σε παλαιότερα άρθρα μας).
Και πολεμικά πλοία φορείς μη επανδρωμένων συστημάτων
Έχουμε αναλύσει τις πολλαπλές πιθανές και δυνατές χρήσεις αυτών των πλοίων που θα μπορούσαν να τύχουν από τα έμπειρα στελέχη του ΠΝ μας, μετά την πρόσκτηση και ενσωμάτωσή τους στο στόλο μας. Μία από τις χρήσεις του, που δεν έχει τονιστεί πολύ, είναι η χρήση τους ως πλατφόρμες φορείς διαφόρων τύπων εναέριων, επιφανειακών και υποβρυχίων μη επανδρωμένων συστημάτων διαφόρων τύπων. Η διαμόρφωση των ευρύχωρων εσωτερικών του χώρων στο πίσω μέρος του πλοίου (επίστεγο, κάτω του καταστρώματος ελικοπτέρου) είναι τέτοια, που επιτρέπει τον χειρισμό, αποθήκευση, συντήρηση και λειτουργία, πλήθους επιφανειακών ή υποβρυχίων μη επανδρωμένων οχημάτων. Το κατάστρωμα ελικοπτέρου και του υπόστεγου (hangar), είναι πολύ μεγαλύτερο από τα συνηθισμένα των φρεγατών μας και μπορεί να φιλοξενήσει πληθώρα εναέριων μη επανδρωμένων συστημάτων.
Ας θυμηθούμε τι είχε δηλώσει ο υπουργός Εθνικής Άμυνας πρόσφατα: «πρέπει να γίνει συνολική αλλαγή τοπίου και αντίληψης. Τα drones μπορούν να επιφέρουν πλήγματα σε στόχους πολλών δισεκατομμυρίων. Τα μη επανδρωμένα συστήματα είναι το μέλλον. Ζούμε μια επανάσταση και δεν γίνεται να συνεχίσουμε το εξοπλιστικό μας πρόγραμμα με γραμμές που τέθηκαν πολλά χρόνια πριν. Αυτό θα σήμαινε μια απόλυτη τύφλωση», τόνισε.
Πεδίο δόξης λαμπρό λοιπόν οι LCS και σαν πολεμικά πλοία φορείς μη επανδρωμένων συστημάτων.
Ας βγάλουν κάποιοι τις παρωπίδες και ας τρέξουν εκεί στο ΠΝ και στο υπουργείο.
Ας ακούσουν τις αληθινές φωνές που αφουγκράζονται την πραγματική εικόνα και ανάγκες του ΠΝ μας, αυτές των Ναυάρχων Δρυμούση και Λυμπέρη για το μεγάλο και σύγχρονο ΠΝ μας. Και ας μη ξεγελιόνται από παραφωνίες σαν του Ναυάρχου Χηνοφώτη, πρ. βουλευτή Επικρατείας – υφυπουργό Εσωτερικών και πολλών ΜΜΕ, που ανήκουν στο παρελθόν (ή κάπου αλλού) και δεν αντιπροσωπεύουν το σημερινό ΠΝ μας.