Ήρθε ο καζάν καζάν, win win για επτά ώρες και ...έφυγε…
…κάποιοι που μιλούν πολύ εύκολα, για ‘Πρέσπες του Αιγαίου’
Περί Διακήρυξης Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας
Ήρθε λοιπόν στην Αθήνα ο καζάν καζάν, win win, Πρόεδρος της Τουρκικής Δημοκρατίας κύριος Ταγίπ Ερντογάν για επτά ώρες και ..έφυγε. Μας αποκάλυψε κάποιον φανερό οσφιοκάμπτη (Γεραπετρίτη νομίζω τον λένε) και μας συνυπόγραψε μια Διακήρυξη Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας.
Τούρκικες θέσεις
Τ: Πριν την Αθήνα, όλες οι ελληνοτουρκικές διαφορές έχουν ‘πολιτικό χαρακτήρα’ και μπορούν να λυθούν με διμερή πολιτικό διάλογο. Οι δύο χώρες να καταλήξουν σε μοιρασιά καζαν καζαν (μισά μισά) του Αιγαίου και της Αν. Μεσόγειου.
Τ: Στην Αθήνα, και για πρώτη φορά, όλα τα ελληνοτουρκικά προβλήματα έχουν νομικό χαρακτήρα και μπορούν να παραπεμφθούν για λύση στη διεθνή δικαιοσύνη (π.χ. Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης), «Οταν προσφεύγουμε στη διεθνή δικαιοσύνη, δεν πρέπει να αφήνουμε κανένα πρόβλημα πίσω»
Τ: Τα προβλήματα είναι αλληλένδετα και πρέπει να εξεταστούν ως ένα σύνολο προβλημάτων νομικής φύσης που μπορούν να επιλυθούν στο Δικαστήριο της Χάγης.
Τ: Επιδιώξεις-διεκδικήσεις για:
1. τον εθνικό μας εναέριο χώρο των 10 ν.μ.,
2. τα σχέδια πτήσης των αεροσκαφών της τουρκικής πολεμικής αεροπορίας,
3. την επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ.,
4. την περιοχή θαλάσσιας έρευνας και διάσωσης,
5. την ΑΟΖ και ειδικότερα την ΑΟΖ του Καστελόριζου και της Κρήτης,
6. το ιδιοκτησιακό καθεστώς συγκεκριμένων νησιών και βραχονησίδων στο Αιγαίο,
7. την αποστρατιωτικοποίηση συγκεκριμένων νησιών του Αν. Αιγαίου,
8. την αναθεώρηση της Συνθήκης της Λωζάννης κ.ά.
Τ : Το Αιγαίο και η Μεσόγειος είναι θάλασσες και τουρκικών συμφερόντων: «μοιραζόμαστε την ίδια θάλασσα», «δεν σας απειλούμε, αν δεν μας απειλήσετε». (Στην πραγματικότητα τα τουρκικά συμφέροντα εξαντλούνται στο τμήμα της τουρκικής ΑΟΖ που της αναλογεί στο Αιγαίο και στη Μεσόγειο. Αυτή η τουρκική ΑΟΖ αναμένεται να καθοριστεί, όπως και η ελληνική, στο προσεχές μέλλον).
Ελληνικές θέσεις
Ε: Πάγια και σταθερή θέση, υπάρχει μόνον ένα νομικό θέμα προς επίλυση με την Τουρκία, και αυτό είναι η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και της ΑΟΖ στο Αιγαίο, μέσω του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης.
Ε: «στην επόμενη φάση του πολιτικού διαλόγου και όταν ωριμάσουν οι συνθήκες μπορεί να είναι η προσέγγιση για την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας και Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης σε Αιγαίο και Αν. Μεσόγειο, που σύμφωνα με την Ελλάδα συνιστά τη μόνη διαφορά που θα μπορούσε να αρθεί ενώπιον της διεθνούς δικαιοσύνης».
Κοινή θέση
Ε και Τ : Συμφώνησαν ότι η λύση των ελληνοτουρκικών προβλημάτων μετατίθεται για το μέλλον, χωρίς άλλες λεπτομέρειες.
Ας δούμε όμως:
1. Η Διακήρυξη Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας επιχειρήθηκε, από την ελληνική Κυβέρνηση, να εξισωθεί πολιτικά με το Σύμφωνο του Ελ. Βενιζέλου του 1930, και με την Συνθήκη της Λωζάννης του 1923.
2. Όμως στο κείμενό της, ξεκαθαρίζεται ότι «…η Διακήρυξη αυτή δεν αποτελεί διεθνή συμφωνία δεσμευτική για τα μέρη κατά το Διεθνές Δίκαιο. Καμιά πρόνοια της Διακήρυξης αυτής δεν πρέπει να ερμηνεύεται ότι παράγει νομικά δικαιώματα ή υποχρεώσεις για τα μέρη».
3. Επίσης: «προκειμένου να ενισχυθούν οι σχέσεις καλής γειτονίας, αμφότερα τα μέρη, χωρίς να θίγονται οι εκατέρωθεν νομικές θέσεις τους, θα καλλιεργούν πνεύμα αλληλεγγύης απέναντι στις τρέχουσες και μελλοντικές προκλήσεις».
4. Πουθενά δεν αναφέρει ότι ο ελληνοτουρκικός διάλογος θα γίνεται στη βάση του διεθνούς δικαίου, της UNCLOS και των διεθνών συμβάσεων.
5. Το casus belli παραμένει σε ισχύ (δεν αναφέρθηκε καν).
Δηλαδή, η Διακήρυξη Περί Σχέσεων Φιλίας και Καλής Γειτονίας είναι απλά μια διμερή δέσμευση μερικής-περιορισμένης διάρκειας και ανατρέψιμης ανά πάσα ώρα και στιγμή. Δεν είναι διακήρυξη φιλίας και μη επίθεσης όπως θα θέλαμε εδώ και πολλά χρόνια.
Απλά, προσφέρει ένα διάστημα πλασματικής ηρεμίας στο Αιγαίο ή πιο απλά θυμίζει σανό που δίνεται σε τετράποδα μηρυκαστικά για να τα κρατά σε ηρεμία και ικανοποίηση για κάποιο χρονικό διάστημα μέχρι την εκπνοή της διαδικασίας του μηρυκασμού (για αυτό το λόγο και οι απευθείας καλύψεις των ΜΜΕ και οι αναλύσεις επί αναλύσεων των ειδικών. Όλα μέρος του σόου-σανός). Το διάστημα αυτό είναι απροσδιόριστο για την ώρα και εκτιμάται ότι εξαρτάται από πολλούς εσωτερικούς αλλά κυρίως εξωτερικούς διεθνείς παράγοντες.
Σε αναμονή περαιτέρω εξελίξεων λοιπόν, με την νέα χρονιά (ελπίζουμε).
ΥΓ: Είναι κάποιοι που μιλούν πολύ εύκολα, για ‘Πρέσπες του Αιγαίου’ και για πρυτάνευση της λογικής της ‘συνθήκης των Πρεσπών’. Στην περίπτωσή μας όμως αυτό αποτελεί έναν παραλογικό συλλογισμό και μάλιστα ένα σόφισμα: Είναι σαν να λέμε «Ο Μαραντόνα είναι μύθος, Μύθος είναι μάρκα μπύρας, άρα, ο Μαραντόνα είναι μάρκα μπύρας». Απλά, δεν υπάρχει σχέση. Στην περίπτωση της ‘συνθήκης των Πρεσπών’ δεν απωλέσαμε ούτε μια σπιθαμή επικράτειας και ούτε ίχνος εθνικής κυριαρχίας ή κυριαρχικών δικαιωμάτων. Στα ελληνοτουρκικά, το διακύβευμα είναι δυστυχώς αυτό ακριβώς, η πιθανή απώλεια ή μη ή πόσο της εκατό της επικράτειάς μας ή της εθνικής μας κυριαρχίας ή των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων στο Αιγαίο και στη ΝΑ Μεσόγειο.
