…έκθεση ιδεών ή το εξοπλιστικό όνειρο του υπουργού Άμυνας.
Και θα μιλάμε όλοι Αμερικάνικα, δεν είναι δύσκολη γλώσσα!
Στον «πάγο» μέχρι νεωτέρας όλα τα εξοπλιστικά, εκτός αυτών που έχουν ήδη πέσει υπογραφές σε συμβάσεις. Συμπεριλαμβάνονται, μεταξύ άλλων, οι τρεις FDI, τα αεροσκάφη Rafale και τα F-16 και η παραλαβή των ελικοπτέρων ΜΗ-60R του Πολεμικού Ναυτικού. Tο αμερικανικό Ναυτικό ολοκλήρωσε αυτή την εβδομάδα το πρόγραμμα της έκδοσης πιστοποιητικού για τα 3 εκ των 7 και ετοιμάζονται για τη μεταφορά τους στην Ελλάδα. Αναμένεται απάντηση από τις ΗΠΑ για τα F-35, με την χώρα μας να είναι αποφασισμένη να προχωρήσει σε ότι χρειάζεται για την αγορά τους.
Ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Νίκος Δένδιας ζήτησε επαναξιολόγηση και προτεραιοποίηση των εξοπλιστικών προγραμμάτων για συνετή δημοσιονομική διαχείριση και ποιο φτηνά αλλά αποτελεσματικά όπλα! Μας είπε το πολύ απλό, που μας είπαν και άλλοι τελευταία, «Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος», δηλαδή δεν υπάρχουν κονδύλια για την άμυνα.
Η επιβράδυνση στα εξοπλιστικά έχει να κάνει καθαρά με την έλλειψη δημοσιονομικού χώρου (χρήμα), καθόσον, όλα δόθηκαν για την μέγιστη των μαχών, την απόκτηση της οικονομικής βαθμίδας. Όλα όσα γράφονται για, την πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εθνικής Αμυνας και το στοίχημα της επαναξιολόγησης, για ένα συνολικό σενάριο που θα περιλαμβάνει τις απειλές που αντιμετωπίζει και θα αντιμετωπίσει η χώρα, των μέσων που διαθέτει και πώς προτεραιοποιεί αυτά που δεν έχει, προκειμένου να αποφασιστεί ποια νέα προγράμματα θα καταστεί δυνατό να προχωρήσουν, είναι υπεκφυγές και λόγια κουβέντα να γίνεται. Οι αρμόδιοι επιτελείς των αρχηγείων των ΕΔ και του ΓΕΕΘΑ γνωρίζουν και μελετούν και παρακολουθούν και αναλύουν τα πάντα για τα εξοπλιστικά αφού αυτό αποτελεί μέρος της δουλειάς τους και είναι κάτι δυναμικό.
Η έκθεση ιδεών ή το εξοπλιστικό όνειρο του υπουργού Άμυνας, για την πολιτική στον τομέα της Εθνικής Αμυνας που σχεδιάζεται να κινηθεί σε τέσσερις άξονες, είναι πράγματι μια πολύ ωραία έκθεση. Μπορεί να χαρακτηρισθεί, ως ένα μέρος από αυτό που θα ήθελαν να ακούσουν τα αυτιά των περισσοτέρων, είναι ένα μέρος των αυτονόητων που θα έπρεπε να είχαν ξεκινήσει πριν από 30 και πλέον χρόνια, τουλάχιστον σε ότι αφορά στην ενίσχυση της Εθνικής Αμυντικής Βιομηχανίας και την προώθηση της έρευνας και της καινοτομίας.
Η μεγάλη απογοήτευση αφορά και πάλι το προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων. Εδώ ο κύριος υπουργός αυτοαπαλλάσσεται από το θέμα του μισθολογίου και επαφίεται στις καλές προθέσεις του αναπληρωτή υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων κυρίου Νίκου Παπαθανάση και εύχεται, για 500 κατοικίες σε 13 νησιά, έως το 2026, με άγνωστη προοπτική να φτάσουν τις 1400. Και 15% των 500 κατοικιών, δηλαδή 75 κατοικίες θα είναι για εκπαιδευτικούς γιατρούς κλπ δημοσίους υπαλλήλους.
Τι υπάρχει τώρα
Η μεγάλη απραξία που υπάρχει αυτή τη στιγμή σε εξοπλιστικά που θα έπρεπε να έχουν προχωρήσει, πλήττει κυρίως το ΠΝ μας. Τι θα γίνει με τα υπέργηρα πλοία επιφανείας, τι θα γίνει με τα υπέργηρα υποβρύχια, τι θα γίνει με τα υποβρύχια και πλοία επιφανείας που χρήζουν αναβάθμισης, τι θα γίνει με την επιτακτική ανάγκη ενίσχυσης του στόλου σήμερα; Να λάβουμε δε υπόψιν μας ότι, απολύτως τίποτα δεν προχώρησε με τις ταχύτητες που θέλαμε και φτάσαμε σε πολύ αρνητικό για την άμυνα της χώρας μας σημείο.
Έχουμε μείνει πάρα πολύ πίσω από την Τουρκία, στη φιλοσοφία, στην ποιότητα και φυσικά στην ποσότητα των εξοπλισμών. Δυστυχώς επιμείναμε στο να αγοράζουμε όπλα και να γινόμαστε καλοί πελάτες των οπλοκατασκευαστών εταιρειών και χωρών.
Η Τουρκία αποκτά μεθοδικά και σταδιακά, εγχώριες μαχητικές ικανότητες υψηλής τεχνολογίας και ποιότητας και σε μεγάλους αριθμούς και φτιάχνει μία αξιόλογη και αξιόμαχη και σχεδόν αμιγώς καθαρά τουρκική πολεμική μηχανή, ενισχύοντας παράλληλα πολύ σημαντικά την οικονομία της. Καθίσταται έτσι, απολύτως ικανή, να κάνει τα όπλα της συνεχιστές και συμπληρωτές της αδιάλλακτης επεκτατικής της πολιτικής, όταν και όπου χρειαστεί.
Η Τουρκία μπορεί να μας αντιπαραβάλλεται με ευκολία στην άσκηση των κυριαρχικών μας δικαιωμάτων και στην άσκηση της εθνικής μας κυριαρχίας γιατί τα οπλικά της συστήματα διαθέτουν βάθος, ποιότητα και όγκο που εμείς απλά δεν διαθέτουμε.
Και πως θα εξασκήσουμε την υψηλή μας στρατηγική και τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και την εθνική μας κυριαρχία; Με τις φρεγάτες S και τις απαρχαιωμένες ηλεκτρονικά ΜΕΚΟ; Με τα φτηνά και αποτελεσματικά μη επανδρωμένα που ονειρεύεται ο κύριος υπουργός μας και οι συμβουλάτορές του; Δεν ξέρουν οι συμβουλάτορες του κυρίου υπουργού ότι μόνο με τα μη επανδρωμένα δεν μπορείς να εξασκήσεις υψηλή στρατηγική, κυριαρχικά δικαιώματα και εθνική κυριαρχία αλλά χρειάζεσαι και ικανές στελεχωμένες και σύγχρονες πολεμικές πλατφόρμες;
Ή μήπως πιστεύουμε ότι η Γαλλία ή οι ΗΠΑ θα καθαρίσουν για μας; Γιατί αν είναι έτσι, να προχωρήσουμε στην ένταξή μας στις ΗΠΑ ως η πεντηκοστή πρώτη πολιτεία των ΗΠΑ ή στην μετατροπή μας σε έδαφος υποεθνικής διοικητικής διαίρεσης που να εποπτευόμαστε από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών και παράλληλα να είμαστε (που είμαστε) κράτος μέλος της ΕΕ. Να αποδεχτούμε δηλαδή ότι θα είμαστε ένα "εξαρτώμενο κυρίαρχο έθνος" κυριολεκτικά και…φανερά. Έτσι τα λύνουμε όλα μας τα προβλήματα μια και καλή. Και θα μιλάμε όλοι Αμερικάνικα, δεν είναι δύσκολη γλώσσα!
ΥΓ: Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαχειρίζονται επί του παρόντος τρία εδάφη υποεθνικής διοικητικής διαίρεσης στην Καραϊβική Θάλασσα και έντεκα στον Ειρηνικό Ωκεανό. Οι Παρθένοι Νήσοι των ΗΠΑ είναι μόνιμα κατοικημένες, μη ενσωματωμένες περιοχές. Τα άλλα εννέα είναι μικρά νησιά, ατόλες και ύφαλοι χωρίς αυτόχθονα (ή μόνιμο) πληθυσμό. Από τα εννέα, μόνο ένα ταξινομείται ως ενσωματωμένη περιοχή (Ατόλη Παλμύρας).