Ευτυχώς… τις αποφάσεις για τις κάθε λογής εξοπλιστικές μας δαπάνες δεν τις παίρνουν όλοι αυτοί οι ‘μιντιακοί φιλοκαφροπατριώτες της φακής’
Τα εξοπλιστικά προγράμματα του Πολεμικού Ναυτικού
Τις Gowind HN της Naval Group και τις FCX 30 HN της Fincantieri ας τις ξεχάσουμε.
Ευτυχώς… τις αποφάσεις για τις κάθε λογής εξοπλιστικές μας δαπάνες δεν τις παίρνουν όλοι αυτοί οι ‘μιντιακοί φιλοκαφροπατριώτες της φακής’
1. Κορβέτες (1,7 δισ.): Παγώνουν μέχρι νεωτέρας (Naval Group και Fincantieri στα κρύα του λουτρού).
2. Αναβάθμιση ΜΕΚΟ (600 εκατ.): Από ρυθμό Μαραθωνίου, τρέχουμε τώρα, με ρυθμό σαν σε κατοστάρι, τις διαδικασίες ώστε να φθάσουμε στην υπογραφή σύμβασης με τις αναδόχους TKMS και Τhales Netherlands. Η συνεργασία της TKMS με τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά, συνεχίζει να αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό.
3. Αναβάθμιση υποβρυχίων Type 214: Προωθείται σε ρυθμό υπερμαραθωνίου, ώστε να αναληφθεί και αυτό το έργο από την TKMS με προοπτική εκτέλεσης στο Σκαραμαγκά.
4. Απόκτηση πλοίων LCS: Εξελίσσεται η προσπάθεια (σε ρυθμό ημιμαραθωνίου) απόκτησης σκαφών LCS που αποσύρει το Αμερικανικό Ναυτικό (4 έως 6), που θα καλύψουν τα τεράστια κενά του Στόλου. Δίνεται έμφαση στο καλύτερο δυνατό διακανονισμό που είναι δυνατόν να επιτευχθεί, με τα λιγότερη βραχυπρόθεσμη δυνατή χρηματική δαπάνη.
5. 4η φρεγάτα FDI HN: Εδώ, φαίνεται ότι έχουμε καεί από το πολύ ζέσταμα, λόγω δυσβάσταχτου κόστους. Για την ώρα, πάγος.
Ας δούμε τι γίνεται στις αμυντικές δαπάνες της Ευρώπης μας:
Ευρωπαϊκή Ένωση: €240 δισ. σε αμυντικές δαπάνες το 2022 παρουσιάζοντας μέση αύξηση 6% σε σχέση με το 2021– Διπλάσια αύξηση 13,3% από τον μέσο όρο για την Ελλάδα (ανακοινώθηκε επίσημα από τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Άμυνας (ΕΟΑ)).
Με ένα ρεκόρ 240 δισεκατομμυρίων ευρώ, οι ευρωπαϊκές αμυντικές δαπάνες το 2022 αυξήθηκαν και πάλι κατά 6% σε σχέση με το προηγούμενο έτος, σηματοδοτώντας την όγδοη συνεχόμενη χρονιά ανάπτυξης. 20 από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ αύξησαν τις αμυντικές δαπάνες, με έξι να αυξάνουν τις δαπάνες κατά περισσότερο από 10%, μεταξύ αυτών και η Ελλάδα (13,3%, διπλάσια από το μέσο όρο των ευρωπαϊκών κρατών). Αξίζει να σημειωθεί ότι, για το 2022, η Ελλάδα εμφανίζεται να έχει τη δεύτερη μεγαλύτερη αμυντική δαπάνη εντός της ΕΕ επί του ΑΕΠ.
Ευρωπαϊκές αμυντικές δαπάνες 2022 - Βασικά ευρήματα
1. Η Σουηδία (+30,1%), το Λουξεμβούργο (+27,9%), η Λιθουανία (27,6%), η Ισπανία (19,3%), το Βέλγιο (14,8%) και η Ελλάδα (13,3%) κατέγραψαν τις υψηλότερες αυξήσεις στις συνολικές δαπάνες μεταξύ της ΕΕ των 27.
2. Ένα ρεκόρ 58 δισ. ευρώ διατέθηκε σε αμυντικές επενδύσεις, συντριπτικά προς την προμήθεια νέου εξοπλισμού, η οποία αυξήθηκε κατά 7% σε σχέση με το προηγούμενο έτος.
3. Σημαντικό άλμα στην αξία των έργων που διαχειρίζεται ο ΕΟΑ, με 18 έργα που ξεκινούν το 2022, αξίας άνω των 76 εκατομμυρίων ευρώ και συνολικής αξίας 250 εκατομμυρίων ευρώ σε 46 έργα που διαχειρίζεται συνολικά για λογαριασμό των κρατών μελών ο ΕΟΑ.
4. Η διάθεση 58 δισεκατομμυρίων ευρώ των συνολικών αμυντικών δαπανών σε αμυντικές επενδύσεις από τα 27 κράτη μέλη της ΕΕ σημειώνει ισχυρή ανάπτυξη 5,9%. Το συμφωνηθέν σημείο αναφοράς του 20% των συνολικών αμυντικών δαπανών, ξεπεράστηκε για τέταρτο έτος με 24,2% συνολικά σε ολόκληρη την ΕΕ. 20 κράτη μέλη πέτυχαν αυτό το συλλογικά συμφωνημένο σημείο αναφοράς, με το Λουξεμβούργο (53,5%), την Ουγγαρία (48,1%), την Ελλάδα (42,6%), τη Φινλανδία (37,4%) και τη Λιθουανία (34,8%) με την υψηλότερη κατανομή των συνολικών αμυντικών δαπανών τους σε επενδύσεις .
Ο Ύπατος Εκπρόσωπος/Αντιπρόεδρος και Επικεφαλής του ΕΟΑ Josep Borrell δήλωσε:
«Οι ένοπλες δυνάμεις μας πρέπει να είναι έτοιμες για μια πολύ πιο απαιτητική εποχή. Η προσαρμογή σε αυτές τις νέες πραγματικότητες σημαίνει πρώτα και κύρια επένδυση περισσότερο στην άμυνα. Ένα ρεκόρ 240 δισεκατομμυρίων ευρώ στηρίζει τη δέσμευση των κρατών μελών να ενισχύσουν την ευρωπαϊκή άμυνα. Ωστόσο, έχουμε βασικά κενά δυνατοτήτων και συνεχίζουμε να υστερούμε σε σχέση με άλλους παγκόσμιους παίκτες στις δαπάνες. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο δεν είναι μόνο να ξοδεύουμε περισσότερα στην άμυνα, αλλά και να ξοδεύουμε καλύτερα και μαζί. Πρέπει να βρούμε επιπλέον αξία στην ικανότητά μας να συνεργαζόμαστε και να εκμεταλλευτούμε τις ευκαιρίες για να ενισχύσουμε τις ένοπλες δυνάμεις μας μέσω κοινού σχεδιασμού, κοινών έργων και κοινών προμηθειών».
Από τις παραπάνω επίσημες δηλώσεις του κυρίου Josep Borrell καταλαβαίνουμε ότι θα ισχύσει:
1. δέσμευση όλων των κρατών μελών να ενισχύσουν την ευρωπαϊκή άμυνα, διότι συνεχίζουμε σαν ΕΕ να υστερούμε σε σχέση με άλλους παγκόσμιους παίκτες στις αμυντικές δαπάνες και η εποχή μας είναι πολύ πιο απαιτητική,
2. περισσότερη επένδυση και στην ελληνική άμυνα,
3. έμφαση στο να ξοδεύουμε περισσότερα και καλύτερα μαζί με τους ευρωπαίους εταίρους μας στην άμυνα,
4. έμφαση στη συνεργασία και συνεκμετάλλευση ευκαιριών για ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεών μας μέσω κοινού ευρωπαϊκού σχεδιασμού, κοινών έργων και κοινών προμηθειών.
Και εύκολα μπορεί κανείς να συμπεράνει, ότι όταν θα μιλάμε για κορβέτες θα εννοούμε πλέον, τις ευρωπαϊκές κορβέτες του προγράμματος Ευρωπαϊκής Κορβέτας Περιπολίας (EPC), που για την δικιά μας περίπτωση θα είναι η έκδοση της Τμηματικής & Πολλαπλών Ρόλων Κορβέτας (MMPC) ή αλλιώς Πολλαπλού Ρόλου Πλήρους Μάχης (FCM). Τις Gowind HN της Naval Group και τις FCX 30 HN της Fincantieri ας τις ξεχάσουμε.
Τα κέρδη της Αμυντικής Βιομηχανίας πάνε πολύ καλά και θα συνεχίσουν να πηγαίνουν ακόμα καλύτερα. Αυτός είναι ο κόσμος που ζούμε, ας το καταλάβουμε. Οι δαπάνες για την Άμυνα είναι αναπόφευκτες, δίνουν δουλειά και ανάπτυξη και συμβάλουν στην οικονομία της όποιας χώρας. Αν αναπτύξουμε και εμείς την δική μας εγχώρια αμυντική βιομηχανία, το σίγουρο είναι πως δεν θα χάσουμε αλλά θα κερδίσουμε πολλά. Είναι θέμα πολιτικής βούλησης και καλοδιαχείρισης.
Τα μίντια είναι παντού
Μέρος των αμυντικών δαπανών του ΠΝ μας αποτελεί και ο ‘Ναύσταθμος Παγασητικού’ που κάποιοι έχουν βαφτίσει ως καπρίτσιο και μεγαλοϊδεατισμό της ηγεσίας του ΓΕΕΘΑ και όχι πραγματική ανάγκη των ΕΔ μας. Είναι βέβαια οι γνωστές απόψεις των μιντιακών φιλοκαφροπατριωτών και υπερπροστατών και υπερηρώων του δημοσίου χρήματος, που όλα τα σφάζουν, όλα τα μαχαιρώνουν και φυσικά όλα, μα όλα,μόνο αυτοί τα γνωρίζουν καλύτερα. Όλοι αυτοί, οι άναυτοι και φυγόστρατοι (μερικοί εξ αυτών), ισχυρίζονται (άλλοτε πατώντας την κοιλιά τους και άλλοτε συνεπικουρούμενοι από φιλόδοξους ντόπιους και μη απόστρατους υπερπατριώτες που νοιάζονται ‘τάχα μου’ μόνο για το καλό μας και όχι για την προσωπική τους προβολή και ανάδειξη) ότι η αμυντική αυτή υποδομή της χώρας μας είναι άχρηστη γιατί:
1. είναι το κόστος το οποίο ξεπερνά τα 100 εκατομμύρια ευρώ,
2. είναι ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας (ΥΕΘΑ) Νίκος Δένδιας που εξέφρασε ‘τάχα’ επιφυλάξεις στα μεγαλεπήβολα σχέδια αμυντικών υποδομών κυρίως για τον Ναύσταθμο Παγασητικού,
3. είναι οι υποδομές που δημιουργούνται στο Ναυτικό Οχυρό «Κανελλόπουλου» στον Σκαραμαγκά για να μπορεί να φιλοξενηθεί ικανή δύναμη Πεζοναυτών,
4. είναι η παλαιότερη πρόβλεψη, επί Αρχηγίας ΓΕΣ Αλκιβιάδη Στεφανή, η 32η Ταξιαρχία να εδρεύει στις εγκαταστάσεις του ΚΕΤΘ,
5. είναι η επιχειρησιακή πλήρη ασφάλεια των αρματαγωγών και προστασία των αποβατικών μέσων,
6. είναι η μεγάλη απόσταση (άρα επιπρόσθετος χρόνος) που καλούνται να διανύσουν τα αρματαγωγά από τον Βόλο προς το κεντρικό και νοτιοανατολικό Αιγαίο της νησιωτικής περιοχής των Δωδεκανήσων,
7. είναι ότι το ΠΝ μπορεί κάλλιστα να επιτάξει πλειάδα εμπορικών πλοίων της ακτοπλοΐας λόγω της μεγάλης ναυτιλιακής κυκλοφορίας σχηματίζοντας νηοπομπές και δυσχεραίνοντας καθοριστικά τη στοχοποίηση από το τουρκικό ναυτικό αφού η πληθώρα επίκτακτων πλοίων και αρματαγωγών μπορεί να επιτρέψει τη τέχνη της παραπλάνησης και εξαπάτησης με ορισμένα πλοία να είναι έμφορτα και κάποια άνευ φορτίου,
Αλλά και για την αναβάθμιση του Ναυστάθμου Κρήτης έχουν παρόμοιες μειοδοτικές απόψεις:
1. το σχέδιο πρέπει να είναι να προχωρήσουν τα έργα λιμενικών υποδομών και εγκαταστάσεων αλλά με έναν πιο φειδωλό και λελογισμένο τρόπο, ώστε να μην ξεπεράσουν τα 60 – 70 εκατομμύρια ευρώ και αποκλειστικά και μόνον για τις εθνικές ανάγκες.
2. απαιτείται η επέκταση των υποδομών αλλά με μια λογική προσέγγιση οικονομικώς προσιτή και από πλευράς κόστους – οφέλους, ορθολογική.
Περιμένετε, υπάρχουν και άλλες ‘άχρηστες’ αμυντικές δαπάνες: είναι και η προμήθεια των πανάκριβων αμφίβιων οχημάτων AAV-7 ύψους 300εκατομμυρίων, η οποία κόπηκε από τον ΥΕΘΑ Νίκο Δένδια (αλήθεια, πότε το ανακοίνωσε;).
Και το νοηματικό απαύγασμα: ‘Στόχος της πολιτικής ηγεσίας θα είναι οι απολύτως απαραίτητες αμυντικές δαπάνες, σε μια πολύ αυστηρή και συγκρατημένη προτεραιοποίηση των πραγματικών αναγκών των ΕΔ και όχι σε μεγαλεπήβολα και φιλόδοξα αμυντικά οράματα μεγαλοϊδεατών στρατηλατών’.
Ευτυχώς
Ευτυχώς για όλους μας (εμάς τους φορολογούμενους απλούς Έλληνες) τις αποφάσεις για τις κάθε λογής εξοπλιστικές μας δαπάνες δεν τις παίρνουν όλοι αυτοί οι ‘μιντιακοί φιλοκαφροπατριώτες της φακής’ αλλά οι θεσμικά υπεύθυνοι ειδικοί και κυβερνητικοί αρμόδιοι όπως ορίζουν οι νόμοι του κράτους μας.
Όσο για μας (και ημών συμπεριλαμβανομένων) τους ‘μιντιακούς’ γράφοντες που εκφέρουμε απόψεις και κρίσεις επί δικαίων και αδίκων (ένεκα δημοκρατίας και πλουραλισμού), λέμε (γράφουμε) την κάθε μπαρούφα που θέλουμε, στολίζοντάς την με κάθε είδους στολίδια φαινομενικής αξιοπιστίας και καλοπιστίας προκειμένου να προκαλέσουμε την προσοχή του αναγνωστικού κοινού ή γιατί απλά μας αρέσει να εκφραζόμαστε και σε όποιους αρέσει.
Όμως στην δική μας περίπτωση, στο HELLENIC DEFENCE NET, υπάρχει μια ειδοποιός διαφορά: Μπαρούφες μπορεί να γράφουμε. Ούτε όλα τα ξέρουμε ούτε ειδικοί σε όλα είμαστε. Απλά ο ψάχνουμε το πράμα. Όμως εμείς δεν γράφουμε για τα κλικ, τα λάϊκ, τα σχόλια και τις διαφημίσεις (το χρήμα) των χορηγών (ημεδαπών και αλλοδαπών) για τα οποία γράφουν οι περισσότεροι. Εμείς, δεν είμαστε συστημικοί ούτε δογματικοί και απόλυτοι. Εμείς, δεν τα παίρνουμε (τουλάχιστον μέχρι τώρα). Και το σημαντικότερο (κατά την άποψή μας), εμείς δεν δολοφονούμε μεθοδικά με την διαδικτυακή μας πένα, χαρακτήρες θεσμικών και άξιων ανθρώπων που εκτελούν το καθήκον τους με αμεροληψία και ευσυνειδησία