Skip to main content

Η NASA επικυρώνει τον επαναστατικό σχεδιασμό πρόωσης για αποστολές στο βαθύ διάστημα


 Rotating detonation rocket engine, or RDRE hot fire test at Marshall Space Flight Center.
Credits: NASA

Καθώς η NASA κάνει τα πρώτα της βήματα προς την καθιέρωση μιας μακροπρόθεσμης παρουσίας στην επιφάνεια της Σελήνης, μια ομάδα μηχανικών ανάπτυξης πρόωσης στη NASA ανέπτυξε και δοκίμασε τον πρώτο πλήρους κλίμακας περιστρεφόμενο πυραυλοκινητήρα της NASA ή RDRE, έναν προηγμένο σχεδιασμό πυραυλοκινητήρα που θα μπορούσε αλλάξουν σημαντικά τον τρόπο κατασκευής μελλοντικών συστημάτων πρόωσης.   

Ο RDRE διαφέρει από έναν παραδοσιακό κινητήρα πυραύλων παράγοντας ώθηση χρησιμοποιώντας ένα φαινόμενο υπερηχητικής καύσης γνωστό ως έκρηξη. Αυτός ο σχεδιασμός παράγει περισσότερη ισχύ ενώ χρησιμοποιεί λιγότερα καύσιμα από τα σημερινά συστήματα πρόωσης και έχει τη δυνατότητα να τροφοδοτήσει τόσο ανθρώπινα προσγειωμένα όσο και διαπλανητικά οχήματα σε προορισμούς στο βαθύ διάστημα, όπως η Σελήνη και ο Άρης.

Οι μηχανικοί στο Marshall Space Flight Center της NASA στο Huntsville της Αλαμπάμα και ο κύριος συνεργάτης IN Space LLC, που βρίσκεται στο West Lafayette της Ιντιάνα, επιβεβαιώνουν δεδομένα από τις δοκιμές μεγάλης ισχύος RDRE που πραγματοποιήθηκαν το 2022 στην East Test Area του Marshall. Ο κινητήρας πυροδοτήθηκε πάνω από δώδεκα φορές, συνολικής διάρκειας σχεδόν 10 λεπτών.


Το RDRE πέτυχε τον πρωταρχικό του στόχο δοκιμής αποδεικνύοντας ότι το υλικό του – κατασκευασμένο από νέα κατασκευή πρόσθετων ή τρισδιάστατη εκτύπωση, σχέδια και διαδικασίες – μπορούσε να λειτουργήσει για μεγάλες διάρκειες, ενώ αντέχει στην ακραία θερμότητα και πίεση που δημιουργούνται από εκρήξεις. Ενώ λειτουργούσε με τέρμα γκάζι, το RDRE παρήγαγε πάνω από 4.000 λίβρες ώθησης για σχεδόν ένα λεπτό με μέση πίεση θαλάμου 622 λίβρες ανά τετραγωνική ίντσα, την υψηλότερη βαθμολογία πίεσης για αυτόν τον σχεδιασμό στην καταγραφή.

Το RDRE ενσωματώνει το κράμα χαλκού GRCop-42 που αναπτύχθηκε από τη NASA με τη διαδικασία κατασκευής προσθέτων σύντηξης κλίνης πούδρας, επιτρέποντας στον κινητήρα να λειτουργεί κάτω από ακραίες συνθήκες για μεγαλύτερη διάρκεια χωρίς υπερθέρμανση.

Πρόσθετα ορόσημα που επιτεύχθηκαν κατά τη διάρκεια της δοκιμής περιλαμβάνουν την επιτυχή απόδοση τόσο του βαθύ γκάζι όσο και της εσωτερικής ανάφλεξης. Αυτή η επιτυχημένη επίδειξη φέρνει την τεχνολογία πιο κοντά στη χρήση με μελλοντικά πτητικά οχήματα, επιτρέποντας στη NASA και στο εμπορικό διάστημα να μεταφέρουν περισσότερο ωφέλιμο φορτίο και μάζα σε προορισμούς στο βαθύ διάστημα, ουσιαστικό στοιχείο για να γίνει πιο βιώσιμη η εξερεύνηση του διαστήματος. Λόγω της πρόσφατης επιτυχίας της NASA με το RDRE, οι μηχανικοί της NASA πραγματοποιούν περαιτέρω εργασίες για την ανάπτυξη ενός πλήρως επαναχρησιμοποιήσιμου RDRE κατηγορίας 10.000 λιβρών για τον προσδιορισμό των πλεονεκτημάτων απόδοσης σε σχέση με τους παραδοσιακούς κινητήρες υγρών πυραύλων.

RDRE is managed and funded by the Game Changing Development Program in NASA’s Space Technology Mission Directorate.

Πως δουλεύει ο πραγματικά αξιόλογος κινητήρας διαστήματος θα δείτε το παρακάτω βίντεο για να το καταλάβετε.


 

 Στην Αμερική φτιάχνουν πυραύλους στα πανεπιστήμια.


 Στην Ελλάδα δεν ασχολείται κανείς με ανάπτυξη τεχνολογίας.

 http://sdsurocketproject.blogspot.com/2013/08/8172013-launch-electronicsandroid.html


http://sdsurocketproject.blogspot.com/2013/05/control-systems-debrief.html

https://www.sdsurocketproject.org/


Τα χρήματα που δίνουν οι χορηγοί είναι πολύ λίγα στο πανεπιστήμιο του Σαν Ντιέγκο.

Φτιάχνουν τα πάντα σχεδόν οι φοιτητές και ειδικά το σύστημα κατεύθυνσης.

Δούλευαν από το 2013 δείτε το βίντεο με την εκτόξευση το 2020.


 

Comments

Popular posts from this blog

Το πρωτότυπο σύστημα αντι-drone, Leonidas, εκτοξεύει τα drones απευθείας από τον ουρανό με μια έκρηξη ακτινοβολίας μικροκυμάτων.

Το νέο Drone Killer του Στρατού μπορεί να τηγανίσει ολόκληρα σμήνη στο Midair Το πρωτότυπο σύστημα αντι-drone, Leonidas, εκτοξεύει τα drones απευθείας από τον ουρανό με μια έκρηξη ακτινοβολίας μικροκυμάτων.  Ο στρατός των ΗΠΑ έχει στην κατοχή του την πιο πολλά υποσχόμενη τεχνολογία σμήνους drones που έχει μέχρι σήμερα, ένα νέο σύστημα που χρησιμοποιεί ακτινοβολία μικροκυμάτων για να απενεργοποιήσει τα drones, προκαλώντας κυριολεκτικά τη μαζική πτώση τους στον ουρανό. Το σύστημα, που βασίζεται στο σύστημα αντι-drones Leonidas της Ηπείρου, εκπέμπει μια ευρεία δέσμη ικανή να στοχεύσει πολλά drones ταυτόχρονα, αποδεκατίζοντας τα εισερχόμενα σμήνη. Ο αμυντικός εργολάβος Epirus παρέδωσε ένα πρωτότυπο όπλο γνωστό ως Indirect Fire Protection Capability–High-Power Microwave (IFPC-HPM) στον Στρατό των ΗΠΑ. Το Γραφείο Ταχειών Δυνατοτήτων και Κρίσιμων Τεχνολογιών του Στρατού ηγήθηκε της προσπάθειας, η οποία θα έχει ως αποτέλεσμα η Ήπειρος να παραδώσει συνολικά τέσσερα πρωτότυπα. Ο Στρατός σχεδιάζε

Η ΕΑΒ το 1990 παρουσίασε «F-16 Drone» στην DEFENDORY, αλλά ένα «μαγικό» χέρι το… εξαφάνισε!

  Η “αμαρτωλή” ιστορία του ελληνικού DRONE (μικρογραφία του F16) που καμία κυβέρνηση δεν θέλησε να βγάλει στην παραγωγή!  Στην Ελληνική Αεροπορική Βιομηχανία (ΕΑΒ) μια ομάδα τεχνικών με μεράκι, γνώσεις και όνειρα ξεκίνησαν το 1985 (35 χρόνια πριν!) και σε 4 χρόνια ανέπτυξαν ένα πρωτότυπο το «F-16 Drone». Το drone, ομοίωμα του F-16, ήταν σχεδιασμένο και κατασκευασμένο από προσωπικό της ΕΑΒ, εξ ολοκλήρου από σύνθετα υλικά, υπό κλίμακα 1:5 σε σχέση με το F-16 και κινητήρα Rotax. Για την ιστορία το εν λόγω drone παρουσιάστηκε ως πρωτότυπο της ΕΑΒ στην έκθεση DEFENDORY 90 και 92 και στη ΔΕΘ! Θυμίζουμε ότι, όταν ξεκίνησε η σχεδίαση του UAV στην ΕΑΒ, δεν είχαν παραληφθεί ακόμα τα ελληνικά F-16C/D Block 30. Η επίσημη συμφωνία αγοράς των αεροσκαφών υπογράφηκε τον Ιανουάριο του 1987 και το πρόγραμμα ονομάστηκε Peace Xenia I. Η πρώτη ομάδα F-16C/D Block 30 παραδόθηκε μεταξύ Νοεμβρίου 1988 και Οκτωβρίου 1989. Παράλληλα, εκείνο το διάστημα στην ΕΑΒ εκτελούντο εργασίες ανασχεδίασης του RPV ΠΗΓΑΣΟΣ.

Πρόσω ολοταχώς για τουλάχιστον έξι ελαφρώς μεταχειρισμένες (με λίγα μίλια) αμερικανικές LCS

 Πρόσω ολοταχώς για τουλάχιστον έξι ελαφρώς μεταχειρισμένες (με λίγα μίλια) αμερικανικές LCS  ...γνωρίζουν κάτι παραπάνω από τους μιντιακούς δοσμένους νεκροθάφτες των LCS. Τα επόμενα τέσσερα χρόνια (2024-27) θα είναι δύσκολα οικονομικά χρόνια για την Ελλάδα, και εκτιμάται ότι θα ανοίξει ξανά κάποιος χώρος μετά το 2028. Τα δημοσιονομικά μας θα είναι περιορισμένα (θα θυμίζουν εποχές μνημονιακές) και δεν θα μας αφήνουν περιθώριο για εξοπλιστικά προγράμματα όπως της τέταρτης φρεγάτα FDI, των 3+1 κορβέτων (ζητήθηκε προϋπολογισμός 2,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων), του εκσυγχρονισμού του MLRS M270 (ζητήθηκε προϋπολογισμός 1 δισεκατομμυρίου δολαρίων) κλπ. Ο υπουργός Οικονομίας, Κωστής Χατζηδάκης, δήλωσε καθαρά (άργησε λίγο) ότι οι αμυντικές δαπάνες επηρεάζουν τον ελληνικό προϋπολογισμό. Έτσι, μπαίνουμε στο μονόδρομο, για να καλύψουμε τις αμυντικές μας ανάγκες, που δεν είναι άλλος από την παραχώρηση τουλάχιστον έξι ελαφρώς μεταχειρισμένων αμερικανικών LCS με χρηματοδότηση μέσω του προγράμματος For