«Φέρε μου ένα γλυκύ βραστό»
Σκέψεις πολλές για τις LCS (μόνο για Freedom class)
1. Surface Warfare (SUW) Mission Package, αποστολών πολέμου επιφανείας,
2. Mine Countermeasures (MCM) Mission Package, αποστολών ναρκοπολέμου-ναρκοθηρείας,
3. και Anti-Submarine Warfare (ASW) Mission Package, αποστολών ανθυποβρυχιακού πολέμου.
Το ρυμουλκούμενο μεταβλητού βάθους σόναρ AN/SQS-62 της Raytheon του ανθυποβρυχιακού πακέτου αποστολής απέτυχε να αποδώσει τα αναμενόμενα και εγκαταλείφθηκε. Ως εκ τούτου, και σε συνδιασμό :
1. με το πολύ σοβαρό μηχανολογικό πρόβλημα «του γραναζιού συνδυασμού» ή κατά το ευρύτερα γνωστού ως “combining gear”
2. των πολλαπλών ηλεκτρολογικών προβλημάτων που αναδύθηκαν σε κύριους ηλεκτρολογικούς πίνακες διανομής ηλεκτρικής ισχύος και αλλού
3. των προβλημάτων διάβρωσης (κυρίως στην περιοχή των υδροπροωθητών (water jets)
4. των γνωστών προβλημάτων στα υδραυλικά συστήματα (πόρτες καθρέπτου πρύμνης, εργάτη άγκυρας κλπ)
5. της εισροής θαλασσίου ύδατος εσωτερικά στις κύριες μηχανές
6. των πολλαπλών αδυναμιών αποσύμπλεξης κυρίων μηχανών ντίζελ από τους κύριους μειωτήρες στροφών
7. την εμφάνιση ρωγμών στην αλουμινένια υπερκατασκευή τους
8. και πάρα πολλά και μικρά άλλα θέματα
τα πλοία έβγαλαν ένα πολύ ‘κακό’ όνομα. Σχεδόν όλοι στο Αμερικανικό ναυτικό τα έλεγαν Little Crappy Shit αντί του Littoral Combat Ship.
Τι είναι.
Το μαχητικό πλοίο κλάσης Freedom, είναι μια πλατφόρμα μάχης που έχει σχεδιαστεί με στρατιωτικές προδιαγραφές για να πηγαίνει γρήγορα (περισσότερους από 40 κόμβους). Αυτό το επιτυγχάνει συνδυάζοντας δύο 16-κύλινδρους κινητήρες ντίζελ Colt-Pielstick, διαδοχικά υπερτροφοδοτούμενους, με δύο αεριοστρόβιλους Rolls Royce MT30 για συνολικά πάνω από 100.000 ίππους απόδοσης στους ελικοφόρους άξονες. Είναι εξαιρετικά ευέλικτο και μπορεί να εισέλθει και να επιχειρήσει σε πολύ ρηχά και περιορισμένα νερά αλλά και σε πολύ περιορισμένα λιμάνια.
Τα οπλικά του συστήματα και η σουίτα μάχης του είναι ικανά για τον σχεδιασμένο του ρόλο να επιχειρεί κοντά στα παράλια. με μεγάλο απόθεμα όπλων σε πυραύλους Hellfire, Longbow, διπλά πυροβόλα 30 mm, σύστημα αυτοάμυνας Sea Ram και αυτόματο πυροβόλο Bofors 57 mm. Μπορεί να μεταφέρει δύο RHIB μήκους 11 μέτρων και να τα αφήσει-‘εκτοξεύσει’ και περισυλλέξει από την πρύμνη του, ενώ διαθέτει πολύ μεγάλο κατάστρωμα πτήσης (ελικοδρόμιο) με υπόστεγο για δύο ελικόπτερα SH-60 και πολλαπλά UAV τύπου Firescout για παράδειγμα. Κάτω από το κατάστρωμα πτήσης διαθέτει τεράστιο χώρο για μεταφορά, χρήση και αποθήκευση οπλικών συστημάτων όπως UUVs, SUVs, φουσκωτών λέμβων κλπ. Τα πλοία LCS κλάσης Freedom είναι εξαιρετικά ικανά να εκτελούν επιχειρήσεις εισαγωγής/εξαγωγής Ειδικών Δυνάμεων, αντιαποβατικές επιχειρήσεις, περιπολίες και συνοδείες υψηλής αξίας. Είναι ταχύπλοα, ικανά σκάφη και η χρησιμότητά τους περιορίζεται μόνο από τη φαντασία. (Για παράδειγμα, με πολύ μικρές και μικρού κόστους αλλαγές, θα μπορούσαν να κάνουν αποστολές ταχείας ναρκοθέτησης).
Τι έχει συμβεί.
Τα πλοία αυτά ήταν η πρώτη προσπάθεια του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ να συνδυάσει αεριοστρόβιλους και κινητήρες ντίζελ σε ένα προωστήριο σκεύος. Επιπλέον, αντί για έλικες, τα πλοία χρησιμοποιούν μεγάλους υδατοπροωθητές με κατευθυνόμενους κάδους (water jet) για να οδηγήσουν το πλοίο μέσα στις θάλασσες και σε πολύ περιορισμένα νερά. Αυτό, απαιτεί επίσης άριστα εκπαιδευμένους και εξειδικευμένους μηχανικούς για να διατηρούν και συντηρούν την ομαλή λειτουργία του προηγμένου αυτού συστήματος.
Από την αρχή του προγράμματος κλάσης Freedom, υπήρξε έλλειψη σε ανθρώπινο δυναμικό, ειδικά στην ειδικότητα των μηχανικών. Αρχικά, πιστευόταν ότι τα πλοία θα μπορούσαν να λειτουργούν με 10-15 μηχανικούς με τη μερίδα του λέοντος της συντήρησής τους να ανατίθεται σε ιδιώτες εργολάβους. Αυτός ο σχεδιασμός αποδείχθηκε πολύ κοστοβόρος και χρονοβόρος για το αμερικανικό ναυτικό και πολύ προσοδοφόρος για τους κάθε λογής μειοδότες εργολάβους.
Έτσι, εμπόδισε τα πληρώματα των μηχανικών των πλοίων να αποκτήσουν αυτοπεποίθηση, εμπειρία, ικανό και επαρκές επίπεδο γνώσης των συστημάτων για την εύρεση, επίλυση προβλημάτων, συντήρηση και αυτοεπισκευαστική επάρκεια του συστήματος πρόωσης, ενώ βρίσκονταν στη θάλασσα. Σήμερα, τα πλοία κλάσης Freedom εξακολουθούν να έχουν μόνο, περίπου 15 μηχανικούς, αλλά συνεχίζουν να λειτουργούν σύμφωνα με τους ίδιους κανόνες, κανονισμούς και πρωτόκολλα όπως ο παραδοσιακός αμερικάνικος στόλος, καθιστώντας τους μηχανικούς αυτούς, τους πιο καταπονημένους και υποτιμημένους στο ναυτικό τους.
Αξίζει να σημειωθεί ότι και η ιδέα της εναλλαγής πληρώματος σε μπλε και χρυσό (ανά εξάμηνο ή οκτάμηνο), δυσκόλεψε ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Το Ναυτικό των ΗΠΑ, κυριολεκτικά, πειραματιζόταν με το σχεδιασμό, την ενεργοποίηση, την επάνδρωση, την εκπαίδευση και τη συντήρηση των πλοίων κλάσης Freedom, ταυτόχρονα. Όλη αυτή η κατάσταση συνέβαλε αρνητικά στην ψυχολογία των πληρωμάτων των πλοίων αυτών, και κυρίως των μηχανικών.
Και τα προβλήματα ;
Τα LCS είναι κατασκευασμένα για την κατηγορία επιβίωσης Level Ι+ του Ναυτικού, υψηλότερα από τα περιπολικά σκάφη και τα πλοία ναρκοπολέμου Level Ι, αλλά χαμηλότερα από τη φρεγάτα κλάσης Oliver Hazard Perry Level II που αντικαθιστούν. Ο λόγος βέβαια, γιατί τα πλοία αυτά δεν είναι φρεγάτες.
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό ότι για όλα τα μηχανολογικά προβλήματα των πλοίων αυτών έχουν βρεθεί λύσεις. Στα περισσότερα από αυτά, οι λύσεις αυτές έχουν εφαρμοστεί, ενώ στα υπόλοιπα είναι σε εκκρεμότητα εφαρμογής.
Να τα πάρουμε ;
Εκτιμάται ότι η οποιαδήποτε σκέψη απόκτησης των LCS κλάσης Freedom από το Πολεμικό μας Ναυτικό είναι προς το σωστό δρόμο για να δοθεί χρονική παράταση λειτουργίας και παρουσίας του στόλου μας στις γνωστές ιστορικές μας θάλασσες με κάποια αξιοπρέπεια, μέχρι να βρεθούν και δοθούν οι καλύτερες λύσεις με αγορά ή/και κατασκευή νέων, σύγχρονων, πιο κατάλληλων κορβετών και άλλων πολεμικών πλοίων.
Καλό θα ήταν, οι αρμόδιοι να ξαναδούν σοβαρά στο ΓΕΝ, το ΓΕΕΘΑ και το Υπουργείο Άμυνας τις όποιες εναλλακτικές λύσεις μπορούν να προσφέρουν άμεσα τα ελαφρώς μεταχειρισμένα αυτά πλοία, μέχρι να έρθουν τα καλύτερα, τα βέλτιστα, τα αξιόμαχα, τα Level III, τα ακριβά, τα τελευταίας τεχνολογίας, τα ονειρεμένα που όμως τώρα ‘κείνται μακράν’. Και κάτι ακόμα : οι αρμόδιοί μας, ας κάνουν γρήγορα ότι είναι να κάνουν γιατί υπάρχουν και άλλοι ενδιαφερόμενοι.
Γιώργος Κωνσταντίνου - Το προφιτερόλ : «Οι Μπελάρα πόσο κάνουν ; Επτά δραχμές κύριε. Οι γκογουίντ πόσο κάνουν ; Τέσσερεις δραχμές κύριε. Καλά, φέρε μου ένα γλυκύ βραστό (Ελσιές).
https://www.youtube.com/watch?v=jzDlkBZLsMQ&ab_channel=NickKaratzides
https://www.youtube.com/watch?v=jzDlkBZLsMQ&authuser=0