Πότε λοιπόν θα μας παραδοθούν τα 515 (μέρος τέταρτο)
κάτι πρέπει να κάνουμε τουλάχιστον με τα παλιά πυροσβεστικά μας αεροπλάνα
Εκεί χρειάζεται η πολιτική βούληση και η προτεραιοποίηση των αναγκών
Στα τρία πρώτα μέρη, γνωρίσαμε τα καναδικά, μοναδικά, αλλά στα σχέδια ακόμη 515 που περιμένουμε, για τα ιαπωνικά, ακριβά και δοκιμασμένα ως διασωστικά US-2 που θα μπορούσαμε να γίνουμε συμπαραγωγοί και για τα φοβερά κινέζικα AG600 που σε 1 με 2 χρόνια θα βγουν πιστοποιημένα πλέον στην αγορά.
Δεν θα αναφερθούμε στα ρωσικά Beriev Be-200 γιατί όπως αναφέραμε κάποια στιγμή, οι Ρώσοι είναι «οι κακοί» για την ώρα.
Ας συνεχίσουμε τους συλλογισμούς μας: Πότε λοιπόν θα μας παραδοθούν τα 515; Υπάρχει επίσημη ενημέρωση; Όχι είναι η απάντηση για την ώρα.
Η γραμμή παραγωγής των Canadair CL-415 έχει σταματήσει εδώ και αρκετά χρόνια αφού η κατασκευάστρια εταιρία, η Bombardier έχει κλείσει και η τεχνογνωσία της έχει μεταφερθεί σε μία άλλη εταιρία, την VikingAir. H εταιρία αυτή, μαζί με την υποκατασκευάστριά της De Havilland Canada ζητάει μια παραγγελία 22 πυροσβεστικών αεροσκαφών για να εκκινήσει την γραμμή παραγωγής της για να παραδώσει τα πιο εξελιγμένα μοντέλα, τα DHC-515 που ακόμα βρίσκονται στα σχέδια.
Η Ελλάδα μαζί με τις υπόλοιπες χώρες του Νότου ίσως θα έπρεπε να προβεί χθες σε συγκεντρωτική παραγγελία και να τεθεί αυτό ως πρώτης προτεραιότητας πρόγραμμα της Ε.Ε.
Το κόστος 8 τέτοιων νέων αεροσκαφών εκτιμάται στα 300 εκατομμύρια ευρώ, ενώ η πρώτη παράδοση εκτιμάται ότι θα μπορούσε να γίνει στα επόμενα τρία ή τέσσερα ή περισσότερα έτη. Ακόμα η χώρα μας θα μπορούσε να εξετάσει την πιθανή αγορά πυροσβεστικών αεροσκαφών ή και ελικοπτέρων και από τρίτες χώρες προκειμένου να ενισχύσει την αντιπυρική της άμυνα.
Η Lockheed Martin κατασκευάζει το S-70 Fire Hawk με δυνατότητα ρίψης 3,7 τόνων νερού, όπου μπορεί να φέρει συστήματα νυκτερινής διόπτευσης και με ανάλογη εκπαίδευση των πληρωμάτων μας να υπάρχει δυνατότητα και νυκτερινής πυρόσβεσης σε αρκετές περιπτώσεις που το ανάγλυφο ή τα εμπόδια το επιτρέπουν.
Λύσεις υπάρχουν, πολιτική βούληση δεν φαίνεται να υπάρχει. Η Ελλάδα από τις αρχές του 2000 μέχρι σήμερα έχει πληρώσει σε συμβάσεις μίσθωσης πτητικών μέσων πυρόσβεσης πάνω από 600 εκατομμύρια ευρώ και το ερώτημα που τίθεται είναι αν μπορούμε να κρατάμε τα παλιά και γερασμένα Canadair CL-215 που η συντήρησή τους μας κοστίζει πολύ ακριβά σε σχέση με άλλα πτητικά μέσα που επιτελούν τον ίδιο επιχειρησιακό σκοπό ή να προβαίνουμε σε πανάκριβα συμβόλαια μίσθωσης πτητικών μέσων.
Πολιτική βούληση
Φτάσαμε τώρα στις πολύ βαριές (σε νόημα) λέξεις: πολιτική βούληση. (Σημείωση: Οι παρακάτω σκέψεις δεν αποτελούν πολιτική κλίση ή απόκλιση του γράφοντος)
1. «Έχουμε πολύ μεγάλο στόλο αεροπυρόσβεσης»: ακούγεται και γράφεται πολύ συχνά.
2. Μα, τα CL-215 που έχουμε είναι παλιά και γερασμένα με εμβολοφόρους κινητήρες του 1960. ‘Όλοι οι άλλοι χρήστες του τύπου έχουν αλλάξει τους κινητήρες τους με αεροστροβίλους.
3. ‘Ό,τι πετάει είναι αξιόπλοο” ακούγεται διαρκώς στον δημόσιο λόγο.
4. Πόσο «μάχημα» είναι αεροσκάφη που κατασκευάσθηκαν το 1964 και πετάνε στα όρια και με τεράστιες δομικές επιβαρύνσεις κατά την διάρκεια των κατασβέσεων των πυρκαγιών; Εάν ίσχυε ως γενικός κανόνας αυτό, τότε δεν θα αποσύρονταν (σε παγκόσμιο επίπεδο) αεροσκάφη ηλικίας 20 και 25 ετών.
5. «Δεν υπάρχει πρόβλημα, οι μηχανικοί υπογράφουν και τα αεροπλάνα μας πετάνε» (και αυτό στο δημόσιο λόγο).
6. Όμως δεν πετάνε απλώς τα αεροσκάφη αυτά. Δεν πάνε στην παρέλαση όπως το γνωστό μας Supermarine Spitfire Mk VB/VCτης ΠΑ μας. Πετάνε σε συνθήκες που δοκιμάζονται συνέχεια τα όρια αντοχής πιλότων και αεροσκαφών. Είναι μάχιμα αεροσκάφη και η μάχη η δική τους (πιλότων και αεροσκαφών μαζί) είναι με τις δασικές (ως επί το πλείστον) πυρκαγιές.
7. Έχουμε σχέδιο, έχουμε πρόγραμμα, ένα πρόγραμμα πυροπροστασίας προϋπολογισμού 1,76 δισ. ευρώ και θα αντικαταστήσουμε τα παλιά αεροπλάνα που ρίχνουν νερό. Το πρόγραμμα πυροπροστασίας «Αιγίς» που θα είναι το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα πρόγραμμα προμηθειών για μη στρατιωτική χρήση. Η κυβέρνησή μας θα προμηθευτεί 8 νέα αεροσκάφη DHC-515 (αντικαθιστώντας τα CL-215) και θα αναβαθμίσει τα 7 CL-415 σε DHC-515.
8. Σύμφωνα με τις έως τώρα εκτιμήσεις, καθότι δεν κατασκευάζονται αεροπλάνα μόνο για την Ελλάδα, η παράδοση των 8 νέων αεροσκαφών θα φτάσει μέχρι το τέλος της δεκαετίας δηλαδή το 2030.
9. Επίσης, «Ο πυρήνας του σχεδίου περιστρέφεται γύρω από τον γρήγορο εντοπισμό πυρκαγιάς και την ταχεία απόκριση». Στο Φόρουμ των Δελφών στις 21/10/2021 από κυβερνητικά χείλη ειπώθηκε: «θα αγοραστούν τα λεγόμενα early warning systems. Θα αγοραστούν ειδικά drones. Αυτά θα παρακολουθούν τα ευάλωτα σημεία και στόχος είναι κάποια στιγμή, αφού έχουμε το σύνολο των τεχνολογικών μέσων, με ειδικούς επιστήμονες να υπάρξει το warning, η προειδοποίηση. Εκεί πρέπει να γίνει καθαρισμός. Εκεί πρέπει να γίνει καθαρισμός. (επαναλαμβάνεται). Τα λεγόμενα early warning systems».
10. Αλήθεια, γιατί κανείς δεν μας λέει τι γίνεται με τα early warning systems ; Γιατί κανείς δεν ρωτάει τι γίνεται με αυτά ; Που είναι αυτά τα ειδικά drones ; Που είναι τα τεχνολογικά μέσα ;
Δυστυχώς η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες αντιμετωπίζει μία μάστιγα (μία κατάρα, μια συμφορά), εξαιτίας των δασικών πυρκαγιών. Κάθε καλοκαίρι θρηνούμε ανθρώπινες ψυχές, χιλιάδες στρέμματα καμένων δασικών εκτάσεων, απίστευτες απώλειες περιουσιακών και βιοποριστικών στοιχείων, επιβαρύνοντας ταυτόχρονα το φυσικό περιβάλλον, που θα παραδώσουμε στα παιδιά μας, σχεδόν ανεπανόρθωτα. Καμία κυβέρνηση μέχρι σήμερα δεν έχει «σκύψει» αποτελεσματικά σε αυτή την εθνική πληγή για να την αντιμετωπίσει με οργάνωση, σχέδιο και ευθύνη.
Γιατί, μόνο σε μας συμβαίνει αυτό; Τα ίδια δεν γίνονται σε Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία, Πορτογαλία, Καναδά, ΗΠΑ, Ρωσία, Βραζιλία κλπ ;
Η επόμενη ημέρα όμως, μετά το σβήσιμο των δασικών πυρκαγιών, θα είναι εξαιρετικά δύσκολη. Θα φανεί η σκληρή πραγματικότητα. Και η πραγματικότητα θα είναι πολύ σκληρή για πολλούς συνανθρώπους μας και για τις μελλοντικές γενιές που θα παραλάβουν μία Ελλάδα πληγωμένη χωρίς τα δάση της σε ολοένα περισσότερες περιοχές στην επικράτεια της χώρας.
Εντάξει, πολύ δραματικά μας τα λες. Τα δάση θα ξαναγίνουν σε 10-20 χρόνια.
Θα ξαναγίνουν ή βαδίζουμε προς ερημοποίηση περιοχών ;
Κάτι πρέπει να κάνουμε. Ας συμφωνήσουμε αρχικά όλοι ότι κάτι πρέπει να κάνουμε τουλάχιστον με τα παλιά πυροσβεστικά μας αεροπλάνα. Τι να κάνουμε;
1. Να πάρουμε καινούργια. Από που;
2. Να περιμένουμε και τους άλλους ευρωπαίους εταίρους όπως Ιταλία, Γαλλία, Ισπανία και Πορτογαλία. Ότι κάνουν αυτοί και όποτε το κάνουν θα το κάνουμε και εμείς εκμεταλλευόμενοι τα ευρωπαϊκά κονδύλια. Πόσο να περιμένουμε;
3. Και μέχρι τότε τι κάνουμε; Ας πάρουμε κάνα ελικόπτερο και ας νοικιάζουμε πυροσβεστικές υπηρεσίες.
4. Κάτι άλλο; Μπορούμε να δώσουμε την διαχείριση και την δασοπυρόσβεση των δασών σε ιδιώτες.
5. Κάτι άλλο; Να πάρουμε από μόνοι μας άλλα αεροπλάνα από την Ιαπωνία ή από την Κίνα.
6. Που θα βρούμε χρήμα; Ας πάρουμε δύο Rafale ή μια κορβέτα λιγότερη.
7. Μα τι λες; Βάζεις τώρα στη συζήτηση και την αναβάθμιση των ΕΔ μας; Ναι γιατί όχι;
8. Ε, τότε να βάλουμε στην εξίσωση και τα νοσοκομεία μας, το ΕΣΥ, το ΕΚΑΒ κλπ
Η κυβέρνηση θα πρέπει να δώσει τις λύσεις. Εκεί χρειάζεται η πολιτική βούληση και η προτεραιοποίηση των αναγκών.
Επίσημη ανακοίνωση ΓΕΑ
<<Την Τρίτη 25 Ιουλίου 2023 και ώρα 14:52 αεροσκάφος τύπου CL-215 της 355 Μοίρας Τακτικών Μεταφορών της 112 Πτέρυγας Μάχης, κατέπεσε, κατά τη διάρκεια αεροπυρόσβεσης, στον Πλατανιστό Ευβοίας με συνέπεια τον θανάσιμο τραυματισμό του κυβερνήτη, Σμηναγού (Ι) Χρήστου Μουλά, 34 ετών και του συγκυβερνήτη, Ανθυποσμηναγού (Ι) Περικλή Στεφανίδη, 27 ετών>>.
«Ο Θεός ας αναπαύσει τους δύο ήρωές μας που έχασαν την ζωή τους κατά την διάρκεια εκτέλεσης του καθήκοντός τους και ας απαλύνει τον πόνο των αγαπημένων τους».
Θα επανέλθουμε με το πέμπτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματός μας και θα ξύσουμε λίγο την πληγή της δασοπυρόσβεσης. (Προσεχώς)