Σχεδίαση πυραύλου επιφανείας.

Institute of Development Research and Development Weapon Systems!
Ινστιτούτο Έρευνας, Ανάπτυξης, Βελτίωσης και Εξέλιξης Οπλικών Συστημάτων

Γεώργιος Δικαίος.

Σχεδίαση πυραύλου επιφανείας.

Σκοπός της μελέτης είναι να σχεδιάσουμε, να εξελίξουμε και να αναπτύξουμε ένα πύραυλο επιφανείας. Κυρίως εναντίων πλοίων μη ανασχέσιμο από πυραύλους και τα οπλικά συστήματα των πλοίων.

Οι πύραυλοι επιφανείας σχεδιάζονται και κατασκευάζονται με της ίδιες βασικές αρχές από την δεκαετία του 70, με της υπάρχουσες εξελίξεις της τεχνολογίας. Το ίδιο συμβαίνει με τους πυραύλους SAM και με τα αντιπυραυλικά συστήματα των πλοίων. Στην σχεδίαση του πυραύλου έχουμε λάβει υπόψιν μας της δυνατότητες των ραντάρ των πολεμικών πλοίων, των πυραύλων που μεταφέρουν και των αντιπυραυλικών συστημάτων. Οι παράμετροι που έχουμε εξετάσει είναι περισσότεροι από αυτές που θα αναφέρουμε παρακάτω. Κάθε μια παράμετρος έχει εξεταστεί εξονυχιστικά και όχι επιδερμικά δηλαδή σε βάθος. Οι μελέτες είναι πάρα πολλές για την κάθε μια κατηγορία που γράφω ξεχωριστά δεκάδων σελίδων.

Ραντάρ AESA περιστρεφόμενα και Fixed Panel:

Α) Απόσταση εντοπισμού πυραύλων σε χαμηλό ύψος των 5 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας, η εμβέλεια σε χιλιόμετρα. 

Β) Δυνατότητες εντοπισμού των πυραύλων εν σχέση με τα δευτερόλεπτα εντοπισμού και μετάδοσης δεδομένων στους πυραύλους για να εκτοξευτούν.

Γ) παρακολούθηση πυραύλων- στόχων και μετάδοση δεδομένων, λόγο αλλαγής πορείας του πυραύλου επιφανείας- στόχου και χαμηλού RCS.

Δ) μειονεκτήματα των ραντάρ σε υψηλό κυματισμό, παρεμβολές, αλληλοεπιδράσεις συστημάτων ECM. 

Πύραυλοι ESSM II,  ASTER 30 και άλλοι:

Α) Εκτόξευση και τρόποι κίνησης εν σχέση με το ύψος πτήσης, προς αντιμετώπιση του πυραύλου επιφανείας.  

Β) Απόσταση που διανύει ο πύραυλος, εν σχέση με την διατηρούμενη ταχύτητα στα χαμηλά ύψη.

Γ) Μέγιστη ταχύτητα του πυραύλου, σε συγκεκριμένη απόσταση από το πλοίο στα χαμηλά ύψη.

Δ) δυνατότητες ελιγμών των πυραύλων, σε συγκεκριμένη απόσταση από το πλοίο στα χαμηλά ύψη. 

E) εντοπισμός πυραύλων επιφανείας με ενεργές κεφάλες ραντάρ και υπέρυθρης ακτινοβολίας και τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν.

 
 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Πύραυλος ASTER 30.
 
Το αντιπυραυλικό σύστημα Ram.

Αντιπυραυλικά συστήματα με πυραύλους Ram, Mica VL, CAM ASTER 15.

Α) απόσταση εντοπισμού πυραύλων επιφανείας.

B) Ταχύτητα κίνησης των πυραύλων προς τον στόχο.

Γ) προβλήματα εντοπισμού και καταστροφής των στόχων.

Πυροβόλα μικρού, μεσαίου και μεγάλου μεγέθους, Phalanx.

Α) Δυνατότητες καταστροφής στόχων.

Β) προβλήματα εντοπισμού στόχων από τα ραντάρ του πλοίου και των συστημάτων.

Γ) Ταχύτητα κίνησης της περιστροφής των πυροβόλων για καταστροφή διαφορετικών στόχων.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αυτά είναι οι βασικότερες παράμετροι που έχουμε λάβει υπόψιν μας στην σχεδίαση των νέας γενεάς πυραύλων επιφανείας. Υπάρχουν και άλλες που δεν της αναφέρουμε όπως ο παράγων άνθρωπος και η συμβολή του στην εκτόξευση των πυραύλων. Ο χρόνος αντίδρασης του πληρώματος ενός πλοίου σε κάθε μια απειλή. Όλα αυτά είναι δεκάδες σελίδες που έχω γράψει σε μελέτες και όλες μαζί ξεπερνούν της χίλιες!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Η κίνηση των πυραύλων και η αντιμετώπιση θαλάσσιων στόχων.

Οι πύραυλοι αντιαεροπορικοί για να χτυπήσουν έναν πύραυλο επιφανείας έχουν τρεις δυνατότητες κατεύθυνσης και πορείας προς τον πύραυλο.

Α) ΜΚ-29 Sea Sparrow, Ram εκτοξεύονται σε χαμηλό ύψος και κατευθύνονται σε χαμηλό ύψος για να αντιμετωπίσουν τον πύραυλο επιφανείας.

Β) Κάποιοι πύραυλοι εκτοξεύονται κάθετα και μετά παίρνουν πορεία για χαμηλό ύψος, με σκοπό να προσβάλουν τον πύραυλο επιφανείας με μικρή γωνία στο επίπεδο θάλασσας

Γ) Κάποιοι πύραυλοι εκτοξεύονται κάθετα και μετά παίρνουν πορεία για μέσο ύψος για να προσβάλουν τον πύραυλο επιφανείας με βύθιση με μεγάλη γωνία στο επίπεδο θάλασσας.



Μια δοκιμή έγινε με τα παρακάτω σενάρια για τους πυραύλους ASTER χωρίς να δίνουν περαιτέρω στοιχεία, μην τα πιστεύεται. Ο λόγος που μπήκε αυτή η φωτογραφία είναι για να καταλάβετε την κίνηση του πυραύλου. Δηλαδή κάθετη εκτόξευση, απόρριψη του επιταχυντή και μετά πορεία προς τα κάτω σε χαμηλό ύψος για να εντοπίσει με τον δικό του ερευνητή τον πύραυλο επιφανείας. Είτε έχει ερευνητή υπέρυθρης ακτινοβολίας, είτε ενεργού ραντάρ, πρέπει η γωνία να είναι πολύ μικρή για να δει τον πύραυλο σε τόσο χαμηλά ύψη. Ο επηρεασμός από της ανακλάσεις και την υγρασία είναι μεγάλος.
 
Έχουμε δηλαδή διαφορετική προσβολή ενός πυραύλου σε επίπεδο θάλασσας από ότι στα μεγάλα ύψη.

Ο νέας γενεάς πύραυλος.
 
Ο πύραυλος KGMD A και B υπάρχουν εκδόσεις C και D και E και F
SCRAMRocket Jet, με κεντρικά την κύρια κεφαλή, συνδυασμός penetrator thermobaric, 4 χ 122 χιλ Ρουκέτες με thermobaric κεφαλές και ταχύτητα 4 Μ sea skimming, ακτίνα 45-60μιλια. Μήκος 5 με 6 μέτρα και διάμετρο 70 εκατοστά. 

Αυτή είναι η εξελιγμένη έκδοση για το μέλλον όλες οι εκδόσεις μεταφέρουν ρουκέτες ή έχουν άλλα συστήματα.

Αυτές σχεδίασε ο αεροναυπήγός

Έκδοση C και D με Ram jet ταχύτητας 0,9 μαχ σε επίπεδο θάλασσας.

Έκδοση E και F με Ram jet και επιταχυντή για την τελική φάση της επίθεσης.

Έκδοση C και D σκοπός της σχεδίασης είναι, να γίνει η επίθεση στο πλοίο από το επίπεδο θάλασσας και μετά από χαμηλό ύψος στο πλοίο. Ο πύραυλος θα σηκωθεί κατά την τελική φάση στην κατάλληλη απόσταση από το πλοίο για να εξαπολύσει της ρουκέτες. Οι ρουκέτες δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν από τα αντιπυραυλικά συστήματα των πλοίων, παρά μόνο μεμονωμένα. Ακόμα και το AROW δεν μπορεί να το κάνει να της αντιμετωπίσει, σε τόσο μεγάλο αριθμό ρουκετών.

Έκδοση: E και F με επιταχυντή. Σκοπός της σχεδίασης είναι η προσέγγιση από το επίπεδο θαλάσσης προς το πλοίο. Στα 10-18,5 χιλιόμετρα από το πλοίο, ο πύραυλος θα χρησιμοποιήσει τον επιταχυντή για να ανέβει σε μεγαλύτερο ύψος. Η απόσταση είναι ανάλογα με το είδος του πυραύλου που έχει το εχθρικό πλοίο και πρέπει να ρυθμιστεί πριν την εκτόξευση. Η ταχύτητα του πυραύλου με την χρήση του επιταχυντή θα ανέβει στα 2,25 μαχ. Αν εδώ συνυπολογίσουμε την αύξηση της ταχύτητας, λόγω του αυλωθητή που βγάζει μεγαλύτερη ώση και της αεροδυναμικής του πυραύλου θα φτάσουμε στα 2,55 Mach.

Οι πύραυλοι MICA, CAM, RAM δεν μπορούν να πιάσουν ούτε να δυο μαχ σε αυτές της αποστάσεις. Ο ESSM II και ο ASTER 30 έχουν μεγαλύτερη ταχύτητα, αλλά δεν μπορούν να ακολουθήσουν την κίνηση της αλλαγής του πυραύλου KGMD! Αν κάνουν τον ελιγμό για να ανέβουν σε ύψος, θα χάσουν ακόμα περισσότερο την ταχύτητα τους. Όλα αυτά συμβαίνουν λόγο της μείωσης της ταχύτητας των πυραύλων, αφού πετούν σε χαμηλά ύψη που ο αέρας είναι πολύ πυκνός και έχουν εξαντλήσει τα προωθητικά υλικά.

Ο πύραυλος ESSM II δεν έχει την ταχύτητα να προσβάλει τον πύραυλο κατά την άνοδο του. Ο Aster 30 όταν ανέβει για να αντιμετωπίσει τον πύραυλο KGMD η ταχύτητα του είναι τα 2,1 Mach. Αν η γωνία ανύψωσης του πυραύλου KGMD είναι μικρή μπορεί να καταφέρει να τον καταρρίψει. Η ταχύτητα του την ίδια χρονική στιγμή στην επιφάνεια της θάλασσας είναι τα 2,5 μαχ, στα 24 δευτερόλεπτα. Από την στιγμή που εντοπίστηκε ο πύραυλος επιφανείας στα 25 χιλιόμετρα και μειώνετε σε 2,1 μαχ κατά την ανοδική πορεία. Στα 24 δευτερόλεπτα από την στιγμή που εντοπίστηκε ο πύραυλος επιφανείας στα 25 χιλιόμετρα συμβαίνει αυτό. 

Δηλαδή στα 8 δευτερόλεπτα ο χρόνος εκτόξευσης και 16 δευτερόλεπτα ο χρόνος πτήσης του πυραύλου ASTER 30. Η απόσταση από το πλοίο του πυραύλου Άστερ 30 είναι τα 17,5 χιλιόμετρα και η ταχύτητα τα 2,5 Mach. Αντίστοιχα ο πύραυλος επιφάνειας αν συνέχιζε κανονικά με την ίδια ταχύτητα, θα είχε καλύψει μια απόσταση των 7,2 χιλιομέτρων και θα βρισκόταν στα 17,8 χιλιόμετρα από το πλοίο. Αυτό θα το αναλύσουμε στην συνέχεια.

Η διανυόμενη απόσταση των αντιαεροπορικών πυραύλων και τα δευτερόλεπτα εκτόξευσης, εν σχέση με την απόσταση που καλύπτει ο πύραυλος KGMD.
Το ραντάρ του πλοίου βλέπει τον πύραυλο στα 35 χιλιόμετρα από τα αντιτορπιλικά, στα 30 χιλιόμετρα από τα περιστρεφόμενα ραντάρ και μόνο στα 25 χιλιόμετρα από τα 4 Fixed Panel ραντάρ. Η πραγματική απόσταση είναι τα 25 χιλιόμετρα αρχικού εντοπισμού τώρα πια. Οι πύραυλοι δεν έχουν καμία σχέση με το προφίλ πτήσης στα χαμηλά ύψη, με της εμβέλειες που μας δίνουν στα μέσα και μεγάλα ύψη. Ακόμα και ο ASTER 30 να έχει το πλοίο μας τα 100 χιλιόμετρα που μας δίνουν σε εμβέλεια αφορά τα μεγάλα ύψη. Στην πράξη δεν είναι η εμβέλεια, ούτε 50 χιλιόμετρα για να χτυπήσει έναν πύραυλο επιφανείας!

Προσβολή του πυραύλου επιφανείας από αντιαεροπορικό πύραυλο με καθετή  εκτόξευση μετά πορεία μείωσης σταδιακά τους ύψους και τέλος πτήση σε χαμηλό ύψος για να προσβάλει υπό μικρή γωνία τον πύραυλο επιφανείας.   

Το ραντάρ ξεκινά να βλέπει τον πύραυλο KGMD στα 25 χιλιόμετρα, κάνει έλεγχο, κοιτάζει το IFF, ενημερώνει τον χειριστή και με ηχητικό μπιπ και αν είναι στο αυτόματο ενημερώνει –στέλνει τα στοιχεία στους πυραύλους. Ο χειριστείς επιλέγει την εκτόξευση που γίνετε χειροκίνητα σε ένα ή δυο πυραύλους. Η διαδικασία απαιτεί χρόνο 8-12 δευτερόλεπτα να γίνει και μην κοιτάτε τι λένε τα μάνουαλ. Στα 8-12 δευτερόλεπτα έχει πλησιάσει ο πύραυλος επιφανείας  KGMD στα 23-22 χιλιόμετρα από το πλοίο. Το προφίλ εκτόξευσης των πυραύλων είναι κάθετα και μετά να κατέβουν με μεγάλη γωνία προς τα κάτω, στο 1/3 της απόστασης από το χαμηλό τελικό ύψος πτήσης η γωνία μεγαλώνει. Η ταχύτητα μπορεί να έχει φτάσει τα 4 μαχ αλλά λόγο της κίνησης ανόδου –καθόδου, έχει καλύψει μέσα σε 4 δευτερόλεπτα 4 χιλιόμετρα απόσταση. Δηλαδή στα 12-16 δευτερόλεπτα η απόσταση του πυραύλου επιφάνειας από το πλοίο είναι στα 22-21 χιλιόμετρα! Αντίστοιχα του πυραύλου από το πλοίο απέχει 18-17 χιλιόμετρα από τον πύραυλο επιφανείας.

Εξετάζουμε την κίνηση από το πλοίο προς τον στόχο σε επίπεδο θάλασσας, του πυραύλου ASTER 30 και του ESSM III! Ο ESSM III  είναι ο πύραυλος ESSM II με μεγαλύτερο μήκος, για να εκμεταλλευτούν το μήκος των κελιών με SM-2 που είναι μεγαλύτερος με 85+ χιλιόμετρα εμβέλεια. Κάθε χιλιόμετρο που διανύει ο πύραυλος η ταχύτητα του μειώνετε, δεν θα σας βάλω εδώ τους υπολογισμούς. Δηλαδή πότε έχει φτάσει στα 3,5 μαχ, πότε έχει 3 μαχ, πότε έχει 2,5 μαχ και πόση απόσταση έχει διανύσει αντίστοιχα.  Η μέση τιμή είναι τα τέσσερα δευτερόλεπτα θεωρητικά πάντα για κάθε 0,5 μαχ που χάνει ο πύραυλος. Στην πράξη χάνει λιγότερη ταχύτητα ανά δευτερόλεπτο αρχικά που αυξάνει όμως. Εκτός από την αρχή της πτήσης που κάνει την καμπύλη της τροχιάς από την εκτόξευση του σε πορεία θαλάσσης.

Όλα αυτά είχαν βγει παλιά στο ΝΑΤΟ σε πίνακες πριν βγουν οι υπολογιστές για τους πυραύλους Sea Sparrow και Aspide κλπ. Τα εξηγούσαν αναλυτικά αυτά στην μελέτη που είχα διαβάσει με της εξισώσεις, την αεροδυναμική του πυραύλου και το πυκνό στρώμα αέρα που υπάρχει σε επίπεδο θαλάσσης. 

Χοντρικά ξέρουμε πως ένας πύραυλος χάνει κάθε 4 δευτερόλεπτα το ¼ της ταχύτητας του σε επίπεδο θαλάσσης όταν έχουν εξαντληθεί τα καύσιμα του. Σε υψόμετρο 10 χιλιομέτρων χάνει κάθε 8 δευτερόλεπτα το ¼ της ταχύτητας του και σε υψόμετρο 20 χιλιομέτρων χάνει κάθε 16 δευτερόλεπτα το ¼ της ταχύτητας του. 

Προσοχή όμως αυτό δεν είναι ακριβές παίζει ρόλο η αρχική ταχύτητα του πυραύλου που όσο μεγαλύτερη είναι τόσο λιγότερο χάνει σε ταχύτητα, το ύψος πτήσης, και η αεροδυναμική που έχει. H μέθοδος που αναφέρουμε μπορεί να αντιμετωπίσει πυραύλους έως τους SM-2 III ή ανάλογους σε δυνατότητες.

Πριν φτάσει στον πύραυλο επιφανείας KGMD ο πύραυλος Aster 30, σε απόσταση 1,5 χιλιόμετρο, ή 2 χιλιομέτρων γίνετε η εκκίνηση του επιταχυντή και η άνοδος σε μεγαλύτερο ύψος. Είτε το ραντάρ του πλοίου, είτε ο ερευνητής του πυραύλου το αντιλαμβάνεται αυτό, αλλά δεν έχει την κατάλληλη κινητική ενεργεία για να προλάβει.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Αυτό συμβαίνει όπως προ αναφέραμε γιατί χάνουν ακόμα περισσότερο την ταχύτητα τους οι πύραυλοι, κατά την άνοδο και τους ελιγμούς. Οι δυο πύραυλοι που εκτοξευτήκαν από το πλοίο απέτυχαν, δεν υπάρχει χρόνος να εκτοξευτούν άλλοι τώρα πια. Μπορείς να εκτοξεύσεις όσους θέλεις δεν θα προλάβουν, έχει έρθει η ώρα προσβολής του πλοίου με τη ρουκέτες. Το πώς δηλαδή, σε τι ύψος πτήσης του πυραύλου και σε τι απόσταση από το πλοίο θα γίνει αυτό δεν θα το αναφέρω. Δεν είναι μια η δυνατότητα προσβολής ανά τύπο ρουκέτας αλλά περισσότερες. 

Η προσβολή με της ρουκέτες μπορεί να γίνει με εκτόξευση στα 1,8 μαχ, με της 4 των 127 χιλιοστών και με 1,5 μαχ για της μικρότερες. Προσοχή δεν αναφερόμαστε στης παλιές υποηχητικές ρουκέτες, μπορούμε να βάλουμε και σύστημα κατεύθυνσης με λέιζερ με μετάδοση στοιχείων από τον πύραυλο KGMD.   
Έχεις το Ram και θα ρίξεις να πετύχεις τι, αφού οι ρουκέτες θα έχουν εξαντλήσει το προωθητικό υλικό τους. Τον πύραυλο μπορείς να τον πετύχεις της ρουκέτες όχι!
Τα πυροβόλα δεν προλαβαίνουν να αντιμετωπίσουν αυτήν την απειλή και τα ραντάρ δυσκολεύονται να δουν της μικρές ρουκέτες.

Για να πετύχουμε την προσβολή με σωστό τρόπο του πλοίου, μειώνουμε την ταχύτητα του πυραύλου επιφανείας για μικρό χρονικό διάστημα. Δεν θέλουμε να πετάει με 0,85 μαχ και να διανύει μια απόσταση σε 4 δευτερόλεπτα τα 1.200 μέτρα. Αυτό γίνετε γιατί δυστυχώς ο πύραυλος Αστερ-30 δεν χάνει τόσο εύκολα την ταχύτητα του, όπως ο ESSM II στα χαμηλά ύψη. Μειώνουμε την ροή του καυσίμου για μερικά δευτερόλεπτα για να μειωθεί η ταχύτητα. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε πως η ταχύτητα μειώνετε πολύ γρήγορα λόγο της πτήσης σε επίπεδο θαλάσσης. Μετά αυξάνουμε την ροη του καυσίμου για να ανέβη η ταχύτητα στο 0,85 μαχ. Το πότε γίνετε αυτό σε πόση απόσταση από το πλοίο και για πόσα δευτερόλεπτα δεν θα το αποκαλύψουμε. Αυτή είναι μια από της κρισιμότερες παραμέτρους η τακτική της επίθεσης που δεν χρειάζεται αν αντιμετωπίζουμε πυραύλους ESSM II.

Σενάριο Γ) κάθετη εκτόξευση του αντιαεροπορικού πυραύλου πτήση με μέσο ύψος και προσβολή του πύραυλου επιφανείας με βύθιση υπό μεγάλη γωνία.

Πετάει ο πύραυλος με 4 μαχ και κάνει βύθιση για να χτυπήσει τον πύραυλο επιφανείας. Έχει δεχτεί τα τελευταία στοιχεία από το ραντάρ και δεν θα λάβει άλλα θα προλάβει να ευθυγραμμιστεί πλήρως με την σωστή πορεία;

Πως θα το κάνει αυτό αφού έχει χαμηλό RCS ο πύραυλος επιφάνειας και έχει και της ανακλάσεις της επιφανείας;

Πως θα προλάβει να το δει το ραντάρ του πυραύλου και να κάνει της διορθώσεις στα πτερύγια;

Ο χρόνος είναι κάτω από ένα δευτερόλεπτο. Στην πράξη έχουμε 3-4 δέκατα του δευτερολέπτου χρόνο που θα δει ο ερευνητής της κεφαλής ενεργού ραντάρ του αντιαεροπορικού πυραύλου τον πύραυλο επιφάνειας θα επεξεργαστεί στην υπολογιστική μονάδα που θα δώσει της διορθώσεις στα πτερύγια για να αλλάξει πορεία.

 

Η κρίσιμη ερώτηση: Αν μπορεί να εκτοξεύσει τον πύραυλο ASTER 30 από μεγαλύτερη απόσταση το πλοίο; Κανονικά η ερώτηση θα έπρεπε να ήταν τριπλή αν βλέπει γρηγορότερα ο πύραυλος το πλοίο; Σε πόση απόσταση μπορεί να χτυπήσει ένας πύραυλος ASTER 3 0 έναν πύραυλο επιφανείας; Θεωρητικά στα 32 χιλιόμετρα στα πολύ χαμηλά ύψη έχει ταχύτητα ένα μαχ! Η εμβέλεια του πυραύλου είναι στα 100 χιλιόμετρα επίσημα αυτό το νούμερο δίνει η εταιρία, στα 120 χιλιόμετρα είναι η μέγιστη δυνατή.

Σε ότι γράφουμε και αναφέρουμε έχουμε κάνει μελέτες, δεν μιλάμε έτσι αόριστα. Αν επιμένουμε για τον πύραυλο ASTER-30 παρότι δεν έχει μπει σε μεγάλο αριθμό πλοίων, είναι γιατί αναφέρετε πως ο ESSM III θα έχει παρόμοιες δυνατότητες. Ο πύραυλος ESSM II δεν μπορεί να χτυπήσει-καταστρέψει έναν πύραυλο επιφάνειας σε απόσταση μεγαλύτερη από τα 17-18 χιλιόμετρα. Οι μικρότεροι πύραυλοι έχουν δυνατότητες χαμηλότερες κάτω του 50% της μέγιστης εμβέλειας και βασίζονται στο ότι ο πύραυλος επιφανείας θα συνεχίσει την πορεία προς το πλοίο χωρίς ελιγμούς. Για αυτό και έχουν βγει πύραυλοι που σε συγκεκριμένη απόσταση από το πλοίο, ανεβαίνουν σε ύψος για να το προσβάλουν από πάνω.

Σύνοψη:

Έχουμε μια καταπληκτική ιδέα που έχει μετουσιωθεί σε μελέτη. Έχουμε πολλά στοιχεία στα χέρια μας, τα ξέρουμε αλλά δεν τα αναφέρουμε. Έχουμε κάνει δεκάδες υπολογισμούς, προσομοιώσεις και ελέγχους για να γραφτεί αυτή η μελέτη. Ένα πλοίο ακόμα και τον πιο σύγχρονο πύραυλο να έχει για άμυνα ASTER 30, δεν έχει πιθανότητες να καταφέρει να αντιμετωπίσει την ταυτόχρονη εκτόξευση δυο πύραυλων επιφανείας  KGMD.

Η ομάδα μελέτης του πυραύλου KGMD.

Η παλιές μελέτες και όσα δεν διαβάσατε έως τώρα.

Αυτή είναι σε περίληψη η μελέτη που στάλθηκε κατά 90% στον διαγωνισμό καινοτομίας του ΥΠΕΘΑ μαζί με άλλες 4 σε αριθμό, συνολικά 5 που καμία από αυτές δεν προχώρησε.

Θα αναφερθώ τώρα σε παλιές μελέτες.

1. Η προσπάθεια σχεδίασης μιας φτηνής ιπτάμενης βόμβας με αυλωθητή, με πτήση σε μέσο ύψος και με δυνατότητες να χτυπά στόχους στο έδαφος και πλοία.
Αυτή η μελέτη γράφτηκε σε υπολογιστή το 2002 αν και είναι παλιότερη
Αν είχαμε 10 χιλιάδες από αυτές θα μπορούσαμε να καταστρέψουμε τα 10 κύρια αεροδρόμια της Τουρκίας ρίχνοντας από 50 ταυτόχρονα στο κάθε ένα. Θα ρίχναμε και άλλες 500 καθημερινά σε άλλους στόχους. Δηλαδή θα έπρεπε να ρίξουμε 1.000 κάθε ημέρα μαζί με την επίθεση των αεροσκαφών που είχαμε τότε. Τώρα αυτά είναι πιο εύκολο και πιο φτηνά να γίνουν με περιπλανώμενα πυρομαχικά.

2. Το πρόβλημα της καταστροφής των φτηνών ιπτάμενων βομβών-πυραύλων επιφανείας από τα ΑΑ συστήματα των πλοίων και του συστήματος PHALANX.
Έγινε πλήρη ανάλυση του τότε συστήματος PHALANX και όλων των δυνατοτήτων του. Μια πλήρης μελέτη για το ραντάρ, τα προβλήματα που είχε, την δυνατότητα κίνησης του πυροβόλου και την διάρκεια βολής για την καταστροφή του στόχου.
Η λύση είναι να τοποθετηθούν δυο ρουκέτες στης ιπτάμενες βόμβες με λιγότερο προωθητικό γέμισμα και αντί για εκρηκτικά να τοποθετηθούν αεριόφυλλα CHAFF. Η εκτόξευση των δυο ρουκετών γίνετε με διαφορά ενός δευτερολέπτου. Η πρώτη ρουκέτα ρίχνει τα αεριόφυλλα σε απόσταση κάτω από τα δυο χιλιόμετρα. Το ραντάρ βλέπει τον στόχο και κατευθύνει τα πυροβόλο αυτόματα προς τα εκεί. Η δεύτερη ρουκέτα ρίχνει τα αεριόφυλλα σε απόσταση κάτω από τα 1500 μέτρα, δεν θα αποκαλύψω περισσότερα για της πραγματικές αποστάσεις γιατί έχουμε ακόμα τα παλιά PHLANX στα καινούργια αυτά δεν ισχύουν. 

Τα βήματα με απλά λόγια εντοπισμός ιπτάμενης βόμβας και είναι έτοιμο για βολή το PHALANX, λίγο πριν φτάσει στην εμβέλεια βολής έχει εκτοξευτεί η πρώτη ρουκέτα και ρίχνει τα αεριόφυλλα. Το ραντάρ διαλέγει τον κοντινότερο στόχο και γυρίζει το πυροβόλο προς τα εκεί και ρίχνει. Μετά το ραντάρ βλέπει τον επόμενο κοντινότερο στόχο που είναι η δεύτερη ρουκέτα που ρίχνει αεριόφυλλα, γυρίζει το πυροβόλο προς τα εκεί και ρίχνει. Αυτό που ήθελα να πετύχω είναι με ταχύτητες των 300 μέτρων το δευτερόλεπτο που κινείται η ιπτάμενη βόμβα ή ένας πύραυλος επιφανείας που καλύπτει την απόσταση βολής των 1500 μέτρων του PHALANX σε 5 δευτερόλεπτα. Σε 5 δευτερόλεπτα δηλαδή να μην μπορέσει το PHALANX να καταστρέψει την ιπτάμενη βόμβα- πύραυλο επιφανείας.

3. Βελτίωση της παραπάνω μεθόδου με 4 ρουκέτες με ρίψει αεριόφυλλων και φωτοβολίδων για να δημιουργήσουν σύγχυση στο σύστημα RAM οι δυο και οι άλλες δυο με εκπομπή σήματος ραντάρ. Προσοχή μια κεραία και ο πομπός μόνο θα ήταν στην ρουκέτα, αλλά τότε όλες οι προσπάθειες να χωρέσει σε μια ρουκέτα των 2,75 ιντσών η κεραία απέτυχαν.

4. Η αρχική ιδέα για την αύξηση της ταχύτητας του πυραύλου επιφανείας περιλάμβανε για ειδική τεχνική. Μετά την εκκίνηση των δυο Boster και της ανοδικής πορείας του πυραύλου επιφανείας, όταν τελείωνε το καύσιμο θα γινόταν απόρριψη των Boster που θα συνέχιζαν να κινούνται ξεχωριστά και θα έριχναν αεριόφυλλα! Θα έριχναν αεριόφυλλα & φωτοβολίδες μετά από λίγο, ενώ ο πύραυλος επιφανείας θα έκανε βουτιά και θα περνούσε από κάτω με πορεία να πετάξει στα 5 μέτρα από την επιφάνεια. Όλο αυτό αν και ήταν δύσκολο στον συγχρονισμό μας έδινε σύγχυση στο ραντάρ και αποφυγή του τρίτου αντιαεροπορικού πυραύλου που θα εκτόξευε το πλοίο.

5 Δεν ήταν μόνο μια σε σύλληψη αυτή η μελέτη που διαβάσατε στο 4 υπήρχαν πολλές: με εξωτερικές δεξαμενές καυσίμου του πυραύλου που θα είχαν Boster στο πίσω μέρος του χαμηλής ισχύος. Μετά την εκτόξευση των δεξαμενών θα υπήρχαν τρία ίχνη στο ραντάρ και ο πύραυλος επιφανείας αυτομάτως θα είχε χαμηλότερο ίχνος. Τρείς αντιαεροπορικούς πυραύλους θα έπρεπε να εκτοξεύσει το πλοίο εναντίον τους. Στης άδειες δεξαμενές μπορούσες να βάλεις αεριόφυλλα για μια-δυο εκτοξεύσεις κλπ.

6. Η προηγούμενη μελέτη σε βελτιωμένη μορφή με δυο δεξαμενές καυσίμου, σαν τα FAST PACK των δεξαμενών των F-16 ενσωματωμένα στα πλάγια του πυραύλου και ένας πύραυλος BOSTER κάτω για να αυξήσεις την ταχύτητα στα 2,55 Mach. Με αυτήν την τεχνική έπρεπε να ρίξει το πλοίο έως 4 αντιαεροπορικούς πυραύλους για να καταρρίψει τον πύραυλο επιφανείας. Δεν βάζω σχέδια γιατί θα τα αντιγράψουν και θα τα κλέψουν. Η τεχνική ήταν στην τοποθέτηση των εξωτερικών δεξαμενών και ο διαχωρισμός τους από το σώμα του πυραύλου, με μειονέκτημα την χαμηλότερη ταχύτητα πτήσης σχεδόν 0,8 Mach. Με κέρδος όμως την μικρότερη διάμετρο και το χαμηλότερο ίχνος στο ραντάρ. 

 Δεν θα σας κουράσω αναφέροντας άλλες δικές μου ιδέες που εξέτασα κατά καιρούς σε διάφορες μελέτες.

Τι επιτύχαμε;

Να έχουμε έναν πύραυλο επιφανείας που για να τον καταρρίψεις χρειάζεσαι περισσότερους από 3 αντιαεροπορικούς πυραύλους! Αυτό και μόνο είναι το σημαντικό για να προχωρήσεις στα επόμενα βήματα της σχεδίασης και της κατασκευής του.

Η δική μου ιδέα είναι όσο το δυνατόν πιο απλή και πιο φτηνή αποφεύγοντας περίπλοκέε τεχνικές και ακριβά οπλικά συστήματα.

Η μελέτη άξιζε;

Ένα πλοίο για να αντιμετωπίσει 8 πυραύλους επιφανείας με ότι περιγράψαμε στην αρχή και ότι αναφέραμε στην 5 & στην 6 μελέτη, θα έπρεπε να ρίξει 24 ή 32 πυραύλους! Δεν μπορεί να το κάνει αυτό ένα πλοίο γιατί περιορίζετε από της δυνατότητες του ραντάρ, του συστήματος ελέγχου πυρός, τα κανάλια καθοδήγησης και μετάδοσης στοιχείων και την ταχύτητα μετάδοσης στοιχείων στα κελιά των VLS στους πυραύλους και στην ταχύτητα εκτόξευσης. Τα στοιχεία που λέει το Ελληνικό πολεμικό ναυτικό σε δική του μελέτη είναι, πως ένα πολεμικό πλοίο μπορεί να αντιμετωπίσει 15 πυραύλους επιφανείας! Εδώ όμως είναι σαν να ρίξαμε 24 ή 32 πυραύλους επιφανείας. Αν και έχω αμφισβητήσει σφόδρα αυτήν την μελέτη πως δεν γίνετε. Μπορείς να ρίξεις πχ με ενδιάμεση καθοδήγηση 6 CAMM-ER ή 8 ESSM II με τερματική καθοδήγηση. Περιμένουμε να μάθουμε τα στοιχεία του ραντάρ SEA FIRE όταν θα τα αποδεσμεύουν οι Γάλλοι.

Τα μοναδικά πλοία που θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν της απειλές είναι του Γιάννη Τζαγκαράκη. Ο αειθαλές έφηβος που παλεύει, βελτιώνει και εξελίσσει καθημερινά της σχεδιάσεις των πλοίων που σχεδιάζει. Το καλό κρασί που όσο παλιώνει γίνετε καλύτερο γιατί συνεχώς ασχολείται καθημερινά με το αντικείμενο και σχεδιάζει. Τα είχα γράψει αυτό σε μελέτες αντιμετώπιση επιθέσεων κορεσμού βελτιώνοντας της ALS CLAS 105 & 115 με τρία ραντάρ και με διαφορετικά VLS EXLS/MK-41 με διαφορετικά είδη πυραώλων CAMM-ER, ESSM II, SM-2. Τώρα γράφω για την αντιμετώπιση περιπλανώμενων πυρομαχικών και επιθέσεων κορεσμού στην νέα σχεδίαση ALS NSD 110 SCS.

Αν έχω διαφωνήσει με τον Γιάννη Τζαγκαράκη; Διαφωνώ γιατί πάντα θέλω το καλύτερο όπως και αυτός, άσχετα αν αυτό πάντα δεν είναι εφικτό. Πρέπει να καταλάβουν όμως κάποιοι εδώ στην Ελλάδα, πως η συνεχείς ενασχόληση με το αντικείμενο δίνει τεράστιες δυνατότητες βελτίωσης. Ο Γιάννης Τζαγκαράκης θα συνεχίσει μέχρι τα πολύ βαθειά του γεράματα, να εξελίξει και να σχεδιάζει πλοία. Χαίρομαι πολύ από τότε που τον συνάντησα για πρώτη φορά, έχει βελτιώσει πάρα πολύ της σχεδιάσεις των πλοίων του. Που θέλω να καταλήξω; Πως καλός ο υπολογιστής και τα προγράμματα σχεδιάσεων, αλλά ο άνθρωπος κάνει την διαφορά που έχει της γνώσεις και χειρίζεται το πρόγραμμα και είναι κρίμα όσα έχει σχεδιάσει να πάνε χαμένα. Αν ήταν στο εξωτερικό σε μεγάλη ναυπηγική εταιρία, θα είχε ελαστικό ωράριο και θα δούλευε πλαισιωμένος με μεγάλη ομάδα ναυπηγών γύρω του.

Πάρτε πλοία με ένα ραντάρ!

Στην Ελλάδα συζητάμε για κορβέτες με ένα περιστρεφόμενο ραντάρ και ένα (FCR) STIR. Όταν τα ίδιου μεγέθους πλοία του 1970 και του 1980 είχαν 2 ραντάρ και δυο STIR! Δεν ξέρω τι κάνουν όσοι είναι μέσα στο ΥΠΕΘΑ, αποκλείεται να έχουν ανοίξει όμως ένα MANUAL και να έχουν διαβάσει τι γίνετε σε ένα ραντάρ σε υψηλό κυματισμό, με παρεμβολές και πως κάνει επίθεση ένα αεροσκάφος με πυραύλους επιφανείας σε ένα πλοίο.

Έχουμε τρελαθεί με τον όρο στελθ και δεν διαβάζουμε ούτε τα παρακάτω: A stealth corvette Visby  of the YS 2000 design has a detection range of 13km in rough seas and 22km in calm sea without jamming. In a jammed environment, the Visby would be detected at a range of 8km in rough sea and 11km in calm sea. Αν και αυτό ίσχυε για τα παλιότερα ραντάρ μας εξηγεί με απλά λόγια πόσο επί της % χάνει ένα ραντάρ σε δυνατότητες με υψηλό κυματισμό και με παρεμβολές.

 
Μια επίθεση από αεροσκάφος με ένα εξωτερικό παρεμβολέα και πυραύλους επιφανείας, μπορεί να μειώσει της δυνατότητες ενός ραντάρ κάτω από 50% και κάτω από το 35% σε υψηλό κυματισμό σε ένα ραντάρ! Προσοχή αν έχει το πλοίο ένα μόνο ραντάρ και όχι δυο διαφορετικής μπάντας συχνοτήτων. Γιατί κάποιοι επιμένουν να πάρουμε πλοία με ένα μόνο περιστρεφόμενο ραντάρ; Δεν τα έχουν διαβάσει όλα αυτά; Απορώ με της λογικές τους!
   

Γεώργιος Δικαίος.